Het waren heftige beelden van het ongeluk op 28 april: je ziet hoe Anke met haar rollator naar de bushalte loopt, door een auto wordt aangereden en daarna ook nog door de bestuurder wordt overreden. Anke had een verbrijzeld bekken en ook haar oogkas moest gerepareerd worden met platen.

Het was toen maar de vraag of de vrouw ooit weer zou kunnen lopen. "Maar ze kan nu een beetje met haar rollator in huis bewegen. Alleen op straat lopen lukt niet", vertelt Anette van Uytrecht. Zelfstandig wonen is er niet meer bij, want dagelijks komt de thuiszorg langs. "Ze kan bijvoorbeeld niet bij haar voeten om haar schoenen aan te trekken."

'Stoepen zijn spannend'
Hoe anders was dat vlak voor het ongeluk. Ze was tijdens de avond van het ongeluk zelfs nog bij haar dochter, een zus van Anette, langs geweest en zelfstandig onderweg naar de bushalte toen ze werd aangereden. "Ik loop nu kleine stukjes, veertig tot vijftig meter, met haar aan m'n arm." Maar erg van harte gaat dat allemaal niet. "De stoepen zijn ongelijk, dat vindt ze spannend. En aan het eind van de straat vraagt ze of we weer terug kunnen."

Het zelfstandige leven dat de 79-jarige vrouw had, is na het ongeluk in rook opgegaan. "Dat keert nooit meer terug. Ze kan nooit meer zelfstandig wonen." Dat is een pijnlijke waarheid, maar de familie realiseert zich dat het ook heel anders had kunnen lopen. "Ze had ook kunnen overlijden of hersenletsel kunnen overhouden aan het ongeluk."

Spijtbrief
Tien dagen na het ongeluk meldde de doorrijder zich bij de politie. Er waren toen al beelden en zijn compositietekening gedeeld in het tv-programma Opsporing Verzocht. De verdachte schreef toen een brief aan het slachtoffer, maar zij wilde die absoluut niet lezen. "Mijn moeder wil niks horen of zien van diegene. Ze zegt: ‘Die heeft mij voor dood achtergelaten'", vertelde Anette eerder aan Omroep Brabant.

"Ik heb de brief inmiddels zelf wel gelezen", zegt ze. "Het was niet bijzonder, ik voelde niets bij die brief. Geen woede, niets." Anette twijfelt aan de intenties van de verdachte. "Ik denk dat hij de brief schreef op advies van zijn advocaat. Om te redden wat er te redden valt."

'Praat niet over rechtszaak'
Haar moeder moet nog steeds niets weten van de brief. "Ze wil het er sowieso niet over hebben. Ze weet wel dat de rechtszaak begint, maar ze wil niet aan het ongeluk terugdenken."

Vrijdag is de eerste voorbereidende zitting tegen de verdachte in de rechtbank in Breda. "Ik hoop dat hij er is. Ik wil een gezicht hebben bij de verhalen", zegt Anette. Ze gaat met een vriendin naar de zitting. De advocaat van de verdachte laat weten dat zijn cliënt inderdaad bij de zitting aanwezig zal zijn.