Na de mavo en een mbo-opleiding in de detailhandel, werkte William jaren in kledingzaken. "Ik werd gewaardeerd om wat ik omzette en niet als persoon. Het was ook nooit goed. Ik ben er vrij rigoureus mee gestopt."

Waardering en bevrediging vond hij vervolgens wel als begeleider van gehandicapten. Helaas brak de onregelmatigheid van het werk hem na een jaar of drie op. "Lange dagen en dan weer vroeg beginnen, ik kon amper bijtanken." Voor de buitenwereld zette hij opnieuw vrij plotseling een punt achter zijn werk.

Potentie
Via een uitzendbureau nam hij een klusje aan op het Eindhovense Stedelijk College. "Ik moest onder meer boeken op alfabetische volgorde leggen. In één dag had ik gedaan waar ze twee dagen voor ingeruimd hadden", zegt William met een lach.

Op het Stedelijk zagen ze wel potentie in William. Hij maakte ook snel contact met de leerlingen. De school bood hem een baan als conciërge aan. "Ik wist niet zo goed raad met dit idee, want ik heb twee linkerhanden." Het Stedelijk vond dit geen probleem. Ze zochten juist iemand die handigheid had in het contact met leerlingen.

"Het was hemels. Ik genoot van mijn werk en had bovendien tien weken vakantie per jaar. Dat is zalig als je murw uit de zorg komt." Toch begon het na een paar jaar te knagen bij William. "Ik kon dit werk prima tot mijn pensioen doen, maar ik wilde weten of er meer in zat."

In het geheim begon hij aan een docentenopleiding. "Ik vertelde het aan niemand. Ik wist niet of ik een hbo-opleiding aankon. Als ik de eerste tentamens niet zou halen, zou ik het niemand vertellen en had ik voor mijn gevoel geen gezichtsverlies. Ik haalde die tentamens wel, sterker nog ik heb die studie na vier jaar afgerond zonder ooit één onvoldoende te halen."

Na een jaar vertelde hij de schoolleiding dat hij een docentenopleiding aan het volgen was. "Prompt viel de docent biologie uit en mocht ik een paar uur invallen." Tegenwoordig combineert William zijn lessen biologie, die hij ook nog eens in het Engels geeft, met zijn werk als leerlingcoördinator. "Een heerlijke combinatie waardoor ik fluitend naar mijn werk ga."

"Mijn omgeving heeft bewondering voor wat ik gedaan heb. Ik voel dat zelf minder. Ik heb gewoon gedaan wat goed voelde. Ik snap dat als je kinderen hebt, het lastiger is om je gevoel te volgen vanwege je verantwoordelijkheden. Ik heb geen kinderen en was toen single", bagatelliseert hij zijn eigen prestatie.

 Kent u iemand of bent u iemand waarbij het leven een onverwachte wending heeft genomen? Laat dat dan weten aan Omroep Brabant.