Justice (26) kan het wel. Hij vluchtte uit Nigeria en kwam via een mensensmokkelaar in Italië terecht. Die eiste bij aankomst 50.000 euro en dat had Justice natuurlijk niet. Hij werd voor de keus gesteld: als drugsdealer gaan werken of zich laten prostitueren. Uit angst voor de politie durfde hij niet in de drugs te gaan. “Ik kon niet anders."

Twee jaar en vier maanden werkte hij iedere dag gedwongen als prostitué. "Als ik niet meewerkte, werd ik mishandeld." Justice wijst naar littekens op zijn schouder en zijn arm. “Het voelt alsof je niet echt leeft. De hele dag kwamen mannen om seks met me te hebben, de een na de ander. Ik kon er niks tegen doen. Ik had niemand die me kon helpen.”

'Pistool op me gericht'
Uiteindelijk kan hij toch wegkomen en naar Nederland vluchten. Maar ook daar gaat het weer mis. Hij komt opnieuw in handen van mannen die hem tot seks dwingen. “Ik had geen keus, ze richtten zelfs een pistool op me. Wat kon ik doen? Ik heb gehuild, want ik wist wat me te wachten stond. Ik had het al eerder meegemaakt in Italië.”

Na enkele dagen kan Justice aan de mannen ontsnappen: “Op een avond waren ze allemaal dronken of helemaal van de kaart van de drugs. Toen heb ik dat huis kunnen ontvluchten.”

Uiteindelijk komt Justice bij de hulpverleners van welzijnsorganisatie Lumens in Eindhoven terecht. “Daar dank ik God voor. Als dat niet gebeurd was, was ik misschien wel helemaal op het verkeerde pad terechtgekomen of dood geweest. Ik hoef nu niet meer te zijn wat ik niet wil zijn. Daar word ik gelukkig van.”

Daniëlle van Went van Lumens deed onderzoek naar jongens en mannen-prostitutie in de regio Eindhoven. Ze denkt dat de menshandelaren tonnen hebben verdiend aan Justice. "Hij had ruim twee jaar iedere dag klanten.”

'Wie gelooft jou nou?'
Ook Rakim kwam bij Lumens. Sterker nog: hij werkt nu voor de welzijninstelling. Als ervaringsdeskundige is hij een luisterend oor voor andere slachtoffers. “Om eruit te komen, dat is heel moeilijk. Je durft niet naar de politie te gaan, want de mensenhandelaar zegt dat je dan het land wordt uitgezet. Wie gelooft jou nou als vluchteling, als er geen getuigen zijn? Bovendien is het als man moeilijk om te praten over seksueel misbruik door mannen.”

Toch doet Rakim het, om op die manier een stem te zijn voor de vele slachtoffers van mensenhandel en gedwongen prostitutie. “Want het gebeurt en niemand lijkt het te zien. “

Volgens Daniëlle van Lumens zijn Rakim en Justice zeker niet de enige. Ze krijgen jaarlijks in de regio Eindhoven een paar honderd meldingen van seksuele uitbuiting. Daarvan zijn er zo’n honderd van uitbuiting door jongens en mannen.

“Vluchtelingen zijn een kwetsbare groep, maar het kan ook je zoon of je buurjongen zijn”, zegt Daniëlle. Ze is teammanager mensenhandel en (jeugd)prostitutie. Die menshandelaren weten feilloos kwetsbare jongeren te vinden. Ze zoeken naar mensen die rondhangen op het station op, in de buurt van een asielzoekerscentrum, bij bepaalde clubs of verenigingen en weten ze in te palmen. “Ze beloven eten en onderdak en andere mooie beloftes. Maar voordat je het weet zit je in een netwerk van seksuitbuiting.”

Lied opgenomen
Voor Rakim en Justice ligt het leven van prostituee achter hen, maar in hun hoofd is het lang niet voorbij. Ze schreven er samen een lied over dat Justice heeft het opgenomen. “I’m so confused, they forced me to do it”, zingt hij. Het komt uit zijn tenen. “Het was niet mijn bedoeling, maar ze dwongen me”, luidt de indringende tekst. "Het liedje is een manier om het verhaal te vertellen. Zo kunnen we veel mensen met onze boodschap bereiken.

”Where are the good people", zingt Justice, "Ik bid tot God dat goede mensen me komen redden” Komende dinsdag treedt hij op samen met Rakim voor een zaal van welzijnswerkers in Oost-Brabant. De bijeenkomst is bedoeld om het probleem meer onder de aandacht te brengen van hulpverleners. Daniëlle van Went: “Het probleem van jongens en mannen die worden gedwongen tot prostitutie wordt nog onvoldoende onderkend. Daar ligt het begin van een oplossing.”