De mannen moeten zich melden bij verschillende verzamelpunten, omdat zij 'onder de wapenen zijn geroepen'. Inmiddels liggen er dan al 100.000 militairen in stellingen als bunkers en loopgraven in afwachting van wat komen gaat.

Met passagiers- en goederentreinen worden zij naar hun mobilisatiebestemmingen gebracht. Paarden en auto's worden gevorderd. Negen maanden lang zijn ze gelegerd in verdedigingslinies, als op de vroege ochtend van 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnen vallen.

Onderbelicht
Het museum wordt gerund door Pim Monné, wiens opa tijdens de mobilisatie sergeant-majoor was bij de landmacht. Hij vindt dat de Mobilisatie van 1939 een belangrijke, maar ook onderbelichte periode is. "Op de een of andere manier beklijft die niet in onze geschiedenis. Veel veteranen schamen zich omdat ze niet veel hebben kunnen doen om de Duitse aanval af te slaan. Maar toch heeft ons leger het eerste deukje in Hitlers pantser geschoten."

Volgens Monné is er ook veel aandacht voor 75 jaar bevrijding, maar doen de media vrijwel niks met de mobilisatieperiode van 80 jaar geleden. Niet dat we er een heroïsch verhaal van moeten maken, maar het is wel een stuk geschiedenis waarin Nederland een stuk veranderd is. Het was het laatste echte Nederlandse leger dat wij hadden, want daarna is het NAVO geworden."