'Onder welke steen hebben zij geleefd?' Burgemeester Boelhouwer gaat los op drugsproblemen Amsterdam
De tweet van Boelhouwer bleef niet onopgemerkt. Donderdag trekken journalisten in estafette voorbij in het gemeentehuis van Gilze en Rijen. "Duizenden reacties", lacht hij.
In het rapport 'De achterkant van Amsterdam' wordt duidelijk dat de problemen waar Brabant al tientallen jaren mee kampt, nu ook de hoofdstad hebben bereikt. Dat was groot nieuws en dat stak Boelhouwer: "Spraakmakend, iedereen had het erover. Het ging over niks anders meer. Nou hadden we toch een rapport over criminaliteit zeg, tjongejongejonge! Terwijl er allemaal dingen in staan die wij hier in Brabant al lang en breed kennen. Maar als het dan ineens in Amsterdam is, dan is het wereldnieuws. En dat stootte mij tegen de borst."
Minister
Toch is er over de drugsproblemen in Brabant ook volop bericht. Er is nu zelfs een serie op Netflix: Undercover, over een Brabantse drugshandelaar. "Ja maar toch niet met die impact die het de afgelopen 24 uur heeft gehad over Amsterdam. De minister die direct reageerde. Hoelang hebben wij er niet over gedaan om de minister hier überhaupt over te spreken? Tot vorig jaar moesten we Kamerleden nog wel 's uitleggen wat er allemaal speelde in Brabant, ondanks al die berichtgeving en boeken die erover zijn geschreven."
Volgens Boelhouwer heeft Amsterdam 20 jaar de andere kant op gekeken als het gaat om de drugscriminaliteit: "Uit de hoeveelheid MDMA in het Amsterdamse afvalwater kunnen ze afleiden om hoeveel pillen het gaat. Zo kunnen ze terugrekenen dat er op een Amsterdams dancefestival 7 miljoen euro aan crimineel geld is verdiend. Maar dat is een indirecte schatting. Niemand had er een idee van hoe groot het was."
Steen
Amsterdam kan wel wat van Brabant leren, vindt Boelhouwer: "Ze moeten eens in beeld brengen wat daar speelt. Ik hoor verhalen over onroerend goed-transacties die met contant geld worden betaald, makelaars die daarbij betrokken zijn. Daar zijn wij wel ongeveer achter, welke notarissen, makelaars en advocaten allemaal met de onderwereld samenspannen. En we komen in actie. Maar in Amsterdam moeten ze daar nog mee beginnen, ze waren erdoor verrast. Dan denk ik: onder welke steen heb jij de afgelopen 20 jaar geleefd?"
Boelhouwer geeft toe dat hij zich soms een roepende in de woestijn voelt: "Niet in Brabant, daarbuiten soms wel ja. Wat mij het meest verontrust is dat we geen idee hebben van wat er met de miljarden gebeurt die omgaan in de drugscriminaliteit. Criminelen doen het alleen maar voor geld. Dus hoe pak je ze aan? Door hun verdienmodel weg te nemen."
Hotel in Alanya
Toch heeft hij wel een vermoeden: "Als we een wietkwekerij oprollen in een rijtjeswoning, dat er een stapel bouwtekeningen ligt voor een hotel in Alanya. Rara, wat heeft dat ermee te maken?"
Wat de burgemeester nog meer stoort: het idee een politiemacht van 500 man op te zetten, zeg maar een Nederlandse versie van de FBI. "Stop liever meer mensen bij de belastingdienst, zodat je dat criminele geld beter kunt afpakken. Zorg voor betere samenwerking tussen landelijke en lokale politie. Bundel de krachten, zoals we hier doen in de Taskforce."
Boelhouwer neemt geen blad voor de mond. Waarom zou hij ook. Hij vertrekt in april. Hij vertelt over jongens die nog geen 30 jaar zijn, geen school hebben afgemaakt, maar wel een hypotheekportefeuille hebben van 25 miljoen: "De wet op de privacy is een van de grootste belemmeringen waar we tegenaan lopen. Die verbiedt ons hierover op een goede manier met de bank in gesprek te gaan."
Briefje
Boelhouwer heeft zo z'n eigen manier gevonden om met banken te praten. "Ik word wel eens benaderd door een bank maar dan mag ik niets zeggen. En dan vind ik de volgende dag een briefje onder de ruit van mijn auto en daar staat op: kunnen wij meneer die en die een hypotheek geven? Dan trek ik die meneer door het systeem en schrijf ik erop: lijkt mij beter van niet. Dat briefje stop ik terug onder mijn ruit. Op die manier communiceren wij soms met banken."
"Wat mijn drijfveer altijd is geweest: iemand die in het dorp woont en die ziet dat zijn buurman nooit hoeft te werken en geen inkomen heeft. Maar die wel overdag pas om elf uur uit bed komt en daarna stapvoets met zijn Maserati door de straat gaat rijden. Dat wekt heel veel boosheid bij mensen. De overheid is er om duidelijk te maken dat wij dit niet tolereren. Laten we proberen het vertrouwen dat mensen in de overheid moeten hebben, terug te krijgen."