It giet oan! Sebastiaan gaat elfstedentocht ‘suppen’
“Suppen is staand peddelen op een 5 meter lange surfplank. Dat kan op zee, op een meer, of bijvoorbeeld een kanaal als hier De Dommel. Maar het kan dus ook op de Friese wateren van de Elfstedentocht en dat ga ik dus doen”, aldus de 47-jarige marathon-supper.
De tocht bestaat uit 5 etappe’s. De meesten peddelen die recreatief in vijf dagen, maar voor zo’n 25 deelnemers, waaronder dus Sebastiaan, is dat geen optie. De tocht der tochten doe je in één keer. “Voor mij is dat wel het ultieme. Schaatsend, wandelend, fietsend en zelfs zwemmend is de Elfstedentocht al gedaan. Ik ga suppen en denk er zo’n 30a 35 uur voor nodig te hebben.”
3 x maal is scheepsrecht
Voor Sebastiaan wordt het zijn derde deelname. De eerdere twee pogingen moest hij staken wegens fysieke problemen. Nu is hij er van overtuigd dat het wel gaat lukken. “Mentaal zit het wel goed. Ik kan zo’n lange inspanning wel aan. Fysiek wordt het een uitdaging, want je gaat natuurlijk je spieren wel voelen. Je staat heel lang in een bepaalde houding te peddelen. Je kan wel afwisselen door links en rechts te peddelen. Maar ik heb enorm veel trainingskilometers- en uren achter de rug en m’n snelheid flink verbeterd. Dus het gaat deze keer wél lukken.”
Om niks aan het toeval over te laten wordt ‘de supper’ tijdens de Elfstedentocht ondersteund door zijn vrouw Margo en zijn trainingsmaat Genco Anit. “Via een walkie-talkie kan ik steeds met hen in contact komen. Als ik van kleding wil wisselen, of aanvulling van eten of drinken wil staan zij dan op een afgesproken plek paraat. Daarnaast is het ook fijn om af en toe door een peptalk of andere aanwijzingen te krijgen.”
Tekst gaat verder de foto
Geld voor H.E.A.R.T
Extra motivatie voor Sebastiaan is het geld dat hij met zijn tocht wil ophalen voor H.E.A.R.T. Deze stichting is opgericht door zijn oud-collega Marco Kroon, waarmee hij in het verleden ook op missie’s in het buitenland is geweest. De stichting bekommert zich om de nabestaanden van gesneuvelde militairen en andere hulpverleners.
‘Ik ben gelukkig altijd heelhuids teruggekeerd, maar dat gold niet voor al mijn collega’s. Ik weet dus hoe belangrijk het is dat er goede zorg is voor het thuisfront en de nabestaanden. Daarom vind ik dit een geweldig goed doel om aan mijn Elfstedentocht te verbinden.”