Welkom in de wereld van George Barratt-Jones. De veelbelovende student gaat stage lopen in New York, om mee te denken over reclamecampagnes voor Netflix, Converse of LG. In november mag hij zijn creativiteit laten zien tijdens lichtkunstfestival Glow. Zijn ontwerp heeft hij al klaar. Een enorme plant die licht geeft. Van acht meter hoog.

Honderdduizenden mensen zullen zijn werk dan zien. “Alles moet een functie hebben en het moet leuk zijn. Ik vind blijdschap heel belangrijk. Mensen moeten meer lachen."

Tientallen journalisten
De fiets is een regelrecht succes. Al veertig journalisten belden met hem, voor een interview vanuit het buitenland. “Ik nam vaak de trein. Stond ik daar kou te lijden op het perron. Mensen naast mij waren met hun mobiel bezig. Ik vond dat we wel iets konden doen met de tijd die we staan te wachten. Ik dacht aan warmte – sjaals – bewegen – een fiets. Die heb ik samengevoegd en zo kwam er een machine waarmee je een sjaal breit.”

Vooral vanuit Azië is er veel belangstelling. “Ze maken daar veel stoffen. Ze willen de fiets in de fabriek hebben. Het is superleuk om klanten een sjaal mee te laten nemen van de stof die zij daar maken.”

Niet zo serieus
Het is niet het enige wat George heeft bedacht. Zo kwam hij met een lamp in de vorm van een wolk gevuld met water. Handig voor als je wat wil drinken tijdens het eten. Of een bankje dat gaat bewegen zodra je er wat langer op zit. Zo ga je vanzelf minder zitten en meer bewegen. En een bushalte die hij in een paar minuten ombouwt tot een koffiebar. “Iedereen gaat naar zijn werk en niemand praat tegen elkaar. Je ziet die mensen elke dag. Dus ik dacht ik maak er een café van.”

En zo komt de filosofie van de creatieveling elke keer weer naar voren. “Design hoeft niet allemaal zo serieus te zijn. Ik ben een McDonald’s designer. Iedereen houdt van een Big Mac. Het is simpel, maar het is toch altijd leuk."