Ook na de dood genieten van de natuur kan in Vlierden door uitspraak Raad van State
De Raad van State heeft de 68-jarige Piet Voets uit Liessel goed nieuws gebracht. Maar vooral de gebroeders Swinkels uit Vlierden, de initiatiefnemers voor een natuurbegraafplaats in hun woonplaats. Nederlands hoogste rechtsorgaan bepaalde woensdag dat een plan voor de natuurbegraafplaats in dit dorp door mag gaan.
De vijf broers zijn al geruime tijd bezig met de ontwikkeling hiervan op een stuk grond, dat hun eigendom is. Voets is een van de mensen die er ooit begraven willen worden.
Bang voor gevolgen bodem
Het initiatief liep vertraging op, omdat milieuvereniging Het Groene Hart Brabant en de Stichting Natuurbegraafplaats-waaromniet.nl naar de Raad van State waren gestapt. Zij zijn bang dat het aantal geplande graven - er wordt gesproken van tienduizend - grote gevolgen zal hebben voor de bodem en de ecologie in het gebied.
Volgens hen hadden er betere regels moeten worden gesteld over de spreiding van graven over het gebied, zodat er niet teveel dicht bij elkaar liggen. Verder betwijfelen ze of er voldoende behoefte is aan zoveel natuurgraven. Ook vinden ze dat de graven dieper moeten komen te liggen dan wordt voorgesteld.
Wim Swinkels, die met zijn broers een grond- en sloopbedrijf runt, snapt niks van deze kritiek. “We hebben al jaren ervaring met een familiegraf op een ander terrein waar we ook eigenaar van zijn. Hiervoor hebben we met de gemeente Deurne (waar Vlierden onder valt, red.) alle stappen gezet die nodig zijn. Toen we merkten dat er ook voor niet-familieleden interesse was voor deze manier van begraven, zijn we begonnen met het plan om een natuurbegraafplaats aan te gaan leggen. Alles was goed geregeld, op de grond zit de juiste bestemming en toch volgde die zaak bij die Raad van State.”
'Afspraak maken'
Al die tijd zat Piet Voets op het vinkentouw. “Ik ben iemand die van de natuur houdt. Toen ik van een kennis vernam dat er in een bos in Vlierden mogelijk zo’n begraafplaats zou komen, heb ik mijn interesse laten blijken. Ik hoop natuurlijk dat het nog lang duurt voordat het zover is, maar de plek waar ik ooit kom te liggen, heb ik nog niet bekeken. Ik denk dat ik eens een afspraak ga maken met de heer Swinkels."
Hij vervolgt: "Het is ook wel prettig voor de nabestaanden dat, voordat ik mijn laatste adem uitblaas, alles is geregeld. Ik had ook voor Heeze kunnen kiezen, maar het is toch gekkenwerk als ik niet dichterbij in de natuur kan worden begraven.”
Voets behoort tot een groeiende groep mensen die een rustplaats in een bos- of heidegebied prefereren boven begraven worden op een regulier kerkhof of cremeren. Natuurbegraafplaatsen zijn in ons land in onder meer Brabant te vinden. “Ik denk niet dat dat komt, omdat alleen daar natuurliefhebbers wonen”, vertelt Marc Hesp. Hij is penningmeester van Brana, dat zich de branchevereniging voor echte natuurbegraafplaatsen in ons land noemt.
Grondwaterpeil en toekomstig beheer
“Ik kom zelf uit het Noorden en hou ook van de natuur. Dat deze begraafplaatsen met name in het oosten van het land liggen, heeft vooral te maken met het grondwaterpeil. Dat is in de oostelijke helft van ons land lager dan in het westen. Een lichaam moet boven het grondwater liggen om goed te kunnen verteren. Een lichaam dat onder water komt te staan, verteert sneller."
"Er komt uiteraard meer bij kijken, want aan het aanleggen van natuurbegraafplaatsen zit bijvoorbeeld ook een natuurbeheerplan vast. Hierin moet duidelijk zijn vastgelegd dat er ook aandacht is voor het toekomstig beheer. Kennelijk voldoet het project in Vlierden aan die eisen, dat vinden we mooi.”
'Eng bos met grafstemming'
Ondertussen moet Natuurbegraafplaats-waaromniet.nl ditmaal zijn verlies slikken. De landelijke stichting reageert teleurgesteld. Eerder wist ze wel een aantal zaken bij de Raad van State te winnen. Ze vindt dat initiatiefnemers van natuurbegraafplaatsen lobbyen met oneigenlijke argumenten en dat dit leidt tot een eng bos met een grafstemming. Swinkels en Voets denken hier heel anders over.