Mevrouw Van Gennip belandt samen met haar scooter op een van de sporen. Vanaf de andere kant komt Thom Groenen (21) aanfietsen. Hij wordt de reddende engel van de onfortuinlijke scooterrijdster. Vrijdag werd Thom in Vught onderscheiden met de Eremedaille voor menslievend hulpbetoon.

Hopen op goede afloop
“Ik was op mijn fiets op weg naar mijn werk en had haast want ik was aan de late kant. Toen gingen zoals gebruikelijk in Vught de spoorbomen dicht”, vertelt Groenen. "Ik zag aan de overkant mevrouw Van Gennip aankomen en vallen. Ik heb mijn banaantje, dat ik net aan het eten was, gelijk weggegooid. Vervolgens heb ik ook mijn fiets en rugzak aan de kant gelegd en ben ik meteen gaan helpen.”

LEES OOK: Man trekt gevallen vrouw net op tijd van spoor: trein raakt haar scooter

Thom kijkt links en rechts en schiet het spoor op. “In een flits zag ik dat op het spoor waar mevrouw Van Gennip lag een Sprinter kwam aanrijden. De trein op het andere spoor stond stil. Ik sleepte haar naar het andere spoor. Dit kostte wel wat moeite want haar voet zat vast onder de scooter. Toen het gelukt was ben ik naar de kant gerend en moest ik maar hopen dat het goed zou aflopen.”

Shock
En dat gebeurde gelukkig. De trein ramde de scooter, maar mevrouw Van Gennip kwam er zonder kleerscheuren vanaf. Thom: “Ik stond langs het spoor. Vol adrenaline en in een soort van shock. Maar mijn missie was geslaagd én we waren er beiden nog.”

"Die jongen heeft mijn leven gered", zegt mevrouw Van Gennip. "Ik had niet door dat die trein zo dichtbij was. Ik zag die jongen op me af komen rennen. Hij zei: 'U kunt hier niet blijven liggen, kom!' Toen sleepte hij mij als een lappenpop onder zijn arm van het spoor af. Toen ik aan de kant overeind kwam, besefte ik me pas wat er was gebeurd."

Contact
Mevrouw Van Gennip was Thom zo dankbaar, dat ze een onderscheiding voor hem aanvroeg. "Ik ben blij en dankbaar dat ik iets terug kon doen voor die jongen. Hij mag in het zonnetje gezet worden. Ik stel me ook wel voor als 'het gelukkige slachtoffer', want door hem heb ik het overleefd."

Na het voorval hebben de twee een paar keer contact gehad. “De eerste keer was in de ambulance, toen was ze in shock. Daarna heb ik haar samen met haar dochter nog ontmoet. Ze waren heel blij met de goede afloop”, zegt Thom.

Woorden als ‘held’ neemt hij liever niet in de mond. Hij voelt zich zelfs een beetje ongemakkelijk onder alle belangstelling. “Ik heb er niet per se om gevraagd maar ben wel trots. Ik vind het de normaalste zaak van de wereld. Als het weer zou gebeuren dan zou ik op dezelfde manier handelen. Zonder enige twijfel.”