Leven in het Basecamp, wie zijn die mensen?
Luuk (17)
Netjes stapelt Luuk van Glabbeek uit Nuenen de zandzakken op elkaar bij de loopgraaf die hij net met zijn schop heeft gegraven. Piepjong (17) is hij nog, maar nu al extreem geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog.
"Met mijn vader heb ik verschillende bunkers en musea bezocht, we hebben een deel van de route van de geallieerden afgelegd en ik heb ook veteranen ontmoet", vertelt hij. "Mijn broer Bas was geïnteresseerd in de Willys jeeps uit de oorlog, we hebben een keer een ritje gemaakt en zo ging het balletje aan het rollen."
Het laatste jaar kocht hij verschillende spullen, die ook in de oorlog gebruikt zijn, waaronder zijn metalen soldaatgroene helm. "Hij is wel gerestaureerd, want met een roestige helm rondlopen kan niet", en zijn webbing, de riem waar de soldaten allerlei zaken aan hingen, zoals munitie en hun veldfles.
Oorlogscorrespondente Babs (47)
In het Basecamp zit Babs Vietje (47) op een typemachine te tikken. Het apparaat is 75 jaar oud, maar werkt nog wel. Om haar arm zit een groene band, met daarin in wit de letter 'c'. "Niet van captain, maar van correspondent. De fotografen hadden er ook één met de p", zegt ze.
Ze gaat exact zo gekleed als Lee Miller, een beroemde oorlogscorrespondente die voor Vogue Engeland werkte. "Ze was niet in dienst van het leger, maar had wel militaire kleding aan omdat ze zo beter beschermd werd."
Op de tafel van Babs liggen onder meer een puntenslijper, een perforator en een Rolleiflex-camera uit de oorlog. Ze typt op een Hermes Baby, een kleine uitvoering van de typemachine die Miller had. Ze toont wat Polaroidfoto's die Miller gemaakt heeft of waar ze op staat.
"Ik heb met behulp van deze foto's gekeken wat ze aan had en bij had en dat onder meer via Ebay aangeschaft. De helm is bijvoorbeeld een T14. En deze verslagen zijn kopietjes van verhalen die Miller heeft getypt."
De zoon van Babs was geïnteresseerd in oorlog. Via hem maakte ze kennis met de Screaming Ducks, de vereniging waar ze nu bij hoort. "De samenhorigheid en het groepsgevoel spreken me aan. En ik vind het belangrijk om het verhaal van de oorlog uit te beelden, zodat mensen het belang van vrijheid niet vergeten."
Tankeigenaar Jan (72)
Terwijl een groep scholieren zijn tank bekijkt, kijkt tankeigenaar Jan Caron (72) uit Oosterhout glimlachend toe. Hij is net na de oorlog geboren, maar zijn vader startte een transportbedrijf en kocht daarvoor een GMC, een oude legertruck.
Een hobby was geboren. "Ik heb interesse in voertuigen en techniek uit die tijd. In 2006 kreeg ik het aanbod om deze lichte tank, een M24, te kopen. Een buitenkansje. Hij was intact, alleen had de motor een revisie nodig."
De Chaffee, zoals de tank genoemd wordt, kan 59 kilometer per uur halen. "Bij de tocht van afgelopen zaterdag reden we voorop. Zo'n tank trekt behoorlijk de aandacht. Er zaten vroeger vijf mensen in. Twee chauffeurs, een schutter, een lader en een commandant. Behoorlijk krap ja, maar het waren vaak kleine mannetjes."
Wodan staat op de zijkant geschilderd. "De God van de bliksem, die soldaten gaven hun tank allemaal een naam."
75 jaar geleden is het eerste deel van Brabant Bevrijd. Om dat te herdenken is er een Basecamp geopend bij Schijndel. Omroep Brabant brengt een week lang verhalen vanaf deze locatie. Zo bivakkeert verslaggever Floyd in het kamp, waar hij onderzoekt hoe de soldaten 75 jaar geleden leefden. Wat aten ze, hoe kwamen ze aan een vriendinnetje?