De naam van Gevers doet niet bij iedere sportliefhebber een belletje rinkelen. En dat terwijl hij zich wereldkampioen op de weg mag noemen. Hij was tussen 1976 en 1983 profwielrenner, maar zijn grootste succes boekte hij voor die periode. In 1975 kwam hij als eerste over de streep bij het WK voor amateurs. "Het zijn nostalgische herinneringen. Het was een mooie wedstrijd, een mooie tijd. Ik was toen 23 en ik kon mijn geluk niet op.”

Gevers begon pas laat met fietsen, maar had al snel succes. “Ik begon toen ik negentien was, niet veel later zat ik aan de wereldtop”, zegt hij in Afslag Zuid.

'Nooit meer zo druk'
Gevers had al wel wat gepresteerd en werd ook getipt voor de winst. “We moesten de hegemonie van Polen doorbreken. Maar het was meer individueel dan dat er goed georganiseerde ploegen waren. Dat is nu veel meer. Ik reed naar de finish met de Zweed Sven-Ake Nilsson, maar die liet ik ruimschoots achter me.”

En zo kwam De Ruwe Diamant, zoals de bijnaam van Gevers in die tijd was, solo over de meet. "Dan maar de handen omhoog en kijken wat er op je afkomt. En dat was gigantisch. Daar hadden we al een huldiging. En een dag later in mijn geboortedorp Schijndel werd ik ook gehuldigd. Het was een enorme drukte. Zo druk wordt het nooit meer in Schijndel, alleen met Paaspop."

Hoogtepunt
In Schijndel wordt Gevers nog steeds aangesproken over zijn wereldtitel. “Ja, dat blijft. Een Tour-etappe is minder dan de wereldtitel, heb ik gehoord.”

Voor de wielrenner was de WK-winst het hoogtepunt uit zijn carrière. “Ik ben nog wel prof geweest, maar was geen groot kampioen. Ik heb wel een leuke tijd gehad”, zegt Gevers, om met een knipoog af te sluiten. “Misschien had ik amateur moeten blijven.”