De oma van Peter de Jongh begon in 1912 met een combinatie van een verf- en behangwinkel met een drogisterij erbij. "Voor zover er in die tijd drogisterijspullen waren. Ze verkocht vooral kruiden", legt Peter uit. De combinatie mag nu raar klinken, in die tijd was het heel normaal. Peter: "We hebben het zelf ook nog gedaan, tot in de jaren 90."

Peter heeft zijn oma niet gekend. Zijn vader nam de zaak over en Peter groeide er op. Boven was het woongedeelte, beneden de winkel. Voor het interview lopen we naar achterin de zaak, de deur door en we staan in een keukentje. "Ik ben hier geboren. Mijn oma is in dit pand begonnen. Ze is weggegaan en mijn ouders zijn hier komen wonen. En toen zij weg gingen, ben ik hier komen wonen."

Box in de winkel
Peter heeft goede herinneringen aan zijn kindertijd: "Mijn ouders waren altijd beschikbaar. Ik liep gewoon binnen. Als het rustig was, kon ik met pa en moeder een kopje thee drinken. Er was volop personeel, dat ging allemaal. Mijn zoon hebben we zelfs hier nog met een box in de winkel gehad."

Het mag relaxed klinken, dat was het niet: "Het was alles voor de zaak. 's Avonds administratie doen, vergaderingen, noem maar op. Het was niet: om zes uur de deur dicht en klaar."

Wintersport
Maar er was ook luxe: "Op tijd genieten, dat deden we ook. In mijn kindertijd gingen we een keer op wintersport. Dat was in die tijd natuurlijk super de luxe, heel extreem. We werkten hard, maar hadden ook leuke inkomsten."

Overval
Peter kijkt met plezier terug op zijn jaren als drogist. Maar er waren ook minder leuke momenten: "We hebben bijvoorbeeld een overval meegemaakt. In 2014, begin februari. Tijdens koopavond kwam er een man met een masker op binnen en die hield een pistool tegen mijn hoofd. En mijn vrouw moest geld uit de kassa geven. Dat gaat nooit meer uit je systeem. Vanaf dat moment hebben we ook besloten geen koopavonden meer te doen. Dat kon ik niet meer aan."

Ondertussen komt Peters vrouw Riky binnen. Ze werkt ook in de zaak en richt zich op de huidverzorging. Terwijl Peter over de overval vertelt, komt ze erbij staan. "De overvaller ging er met buit vandoor. We hadden camerabeelden, maar ze hebben hem nooit gevonden. Dat was wel een dieptepunt."

Riky vertelt liever over de zonnige kant, het nu: "Het is een mooie tijd geweest en nu kunnen we gaan genieten. Ons kleinkind. Niks moet meer en alles mag. En iedereen zegt altijd: als je niet meer werkt, heb je het nog veel drukker. Nou, dat gaan we dan meemaken."

Smeken
Peter en Riky hebben twee kinderen, een zoon en een dochter. Dat die de drogisterij niet overnemen, komt niet als een verrassing. Peter: "De kinderen gaven niet veel om de zaak. Met drukke dagen moesten we ze eigenlijk al smeken om alsjeblieft mee te helpen. Ze hadden er echt geen ambitie voor." Zij werd secretaresse, hij ging in de marketing.

Dat het stopt, vindt Peter natuurlijk jammer. "En het komt steeds dichter bij. Dadelijk gaat de deur dicht en dan is het helemaal afgesloten: het hoofdstuk drogisterij De Jongh."

Toch zal Peter er geen traan om laten, denkt hij. Daar is hij het type niet voor. "Ik ben vrij rationeel qua denken. Het is zo."

LEES OOK: Drogisterij viert 105de verjaardag: 'Moeder mocht van meneer pastoor geen condooms verkopen'