De heftige strijd rond Wouwse Plantage woedt al dagen en er lijkt geen einde aan te komen. Geweervuur, artillerie, soms een luchtaanval. De gevechten zijn extreem.

Doodschieten
Zo presteert de Canadese sergeant-majoor Michael Mooney het om in zijn eentje een Duitse stelling aan te vallen. Met zijn machinegeweer schiet hij negen Duitse soldaten dood. Uit dankbaarheid van de Nederlandse regering krijgt hij later De Bronzen Leeuw, een hoge onderscheiding. Er zijn na de oorlog veel soldaten die onderscheiden worden voor hun heldhaftige rol bij Wouwse Plantage.

Toch verloopt de strijd vaak weinig glorieus. In de chaos van de gevechten zijn er allerlei incidenten waarbij de Canadezen dagelijks per ongeluk op elkaar schieten, in plaats van op de vijand.

Aanval van alle kanten
Na dagen ploeteren en oplopende verliezen is de geallieerde legerleiding het oponthoud rond het Wouwse kerkdorp beu. Er wordt besloten tot een radicale doorbraak bij Wouwse Plantage. Er komt een aanval langs drie kanten. Eén gaat langs de steenfabriek aan de rand van het dorp. Daar ligt ook een tankgracht en het kanaal van De Zoom die ze over moeten steken. Tussen de mijnenvelden door slagen de troepen in die opzet.

De andere aanval loopt via de Mariabaan, waar al zo zwaar gevochten is. Daar komen de Canadezen tegenover twee van hun eigen Shermantanks te staan, die de Duitsers hadden buitgemaakt.

Maar nu gaat de opmars goed. Twee wasp-vlammenwerpers jagen twintig Duitsers zo veel angst aan dat ze zich overgeven. De stralen brandende olie zijn afschrikwekkend. De Duitse soldaten die blijven doorvechten, verbranden levend in hun loopgraaf. Nog dagenlang zouden de Canadezen overal verkoolde Duitse lijken vinden, alleen nog herkenbaar aan de helm.

En dan is er nog de opmars over de westkant richting Bergen op Zoom, over de Huijbergsebaan die ook in eerste instantie voorspoedig verloopt en terreinwinst oplevert.

De Duitsers zien dat het er nu echt om gaat spannen. Met een kruiwagen rijden ze explosieven de kerk van Wouwse Plantage in en blazen het gebouw op. Zo kunnen de geallieerden de toren niet meer gebruiken als uitkijkpost.

Kindsoldaat duikt op
In de uren die volgen, krijgen de geallieerden het dorp en de omgeving onder controle. Overal komen Duitsers met de handen omhoog naar buiten of uit de loopgraven. In de memoires van een Canadese veteraan staat dat de laatste Duitser die zich overgeeft een jonge soldaat is van slechts 15 jaar oud.

De hevige strijd rond het dorp duurde drie lange dagen. En de prijs was hoog: zeker honderdvijftig militairen sneuvelen, tachtig Canadezen en zeventig Duitsers. Daarmee was het een van de bloedigste strijdtonelen in West-Brabant.

Verminkte lijken
Een van de zwaarst getroffen regimenten was het Lincoln and Welland. Tientallen stoffelijke overschotten van Duitsers konden niet meer geïdentificeerd worden.

Door de uitbraak bij Wouwse Plantage zijn de Canadese tankeenheden intussen ook Bergen op Zoom genaderd op slechts een paar kilometer. Onderweg nemen ze soldaten krijgsgevangen en die vertellen dat de Duitse troepen Bergen op Zoom hebben verlaten.

Als de tanks door Heimolen rijden, lopen ze ineens in een hinderlaag. Fallschirmjäger met panzerfausten schieten de ene na de andere Shermantank stuk. Zeker zes tanks schakelen ze uit. De ravage is enorm en de bevrijders moeten zich terugtrekken.

Zelfs nu het voor de Duitsers kritiek wordt, blijven ze doorvechten. Dat geldt ook voor de hoger gelegen gebieden rond Bergen op Zoom, zoals Lindonk. De para’s weigeren die te verlaten.

Bevrijding Tilburg op handen?
Verderop in Brabant zit er meer beweging in het front. Daar wordt Moergestel bevrijd door de Schotten. De eerste geallieerde verkenners bereiken het Wilhelminakanaal onder Tilburg. De aanval op de stad kan worden ingezet.

De (Nederlandse) Prinses Irenebrigade moet vanuit Hilvarenbeek de buitenwijk Broekhoven innemen. Ze nemen krijgsgevangenen maar komen onder hevig Duits machinegeweervuur te liggen en kunnen niet door.

Gevechten in de hoofdstad
In Den Bosch zuiveren de Geallieerden huis na huis, straat na straat en dringen ze dieper door in de stad. Maar de vijand weet voorlopig van geen wijken.

De Duitsers hebben niet de opdracht de stad te behouden. Ze moeten voorkomen dat de Geallieerden naar het westen kunnen uitbreken. Maar de situatie voor de Duitsers in de Brabantse hoofdstad wordt met het uur kritieker.

De kranten van 1944
Jan de Wit uit Rosmalen verzamelt kranten uit de oorlog en wij mochten in zijn archief kijken. Wil je de krant van deze dag in 1944 ook nalezen, klik dan hier.