De 22-jarige krachtpatser uit Luyksgestel maakte zaterdagavond diepe indruk door op het onderdeel keirin al na anderhalve ronde weg te rijden van de concurrentie. Dat leek wel erg vroeg, maar hij behield zijn voorsprong.

"Ik voelde me nog steeds heel sterk na vier dagen op de baan en wereldkampioen Matthijs Büchli reed voor me", legt Lavreysen uit. "Ik dacht: ik moet eerder dan hij een actie maken, anders speelt hij dadelijk met mij. Ik moest dus mijn eigen plan trekken. Dat lukte. Het was fantastisch, een heel mooie finale. Dit was vet!"

'Ook gewoon blij met zilver'
Met EK-goud op de keirin en de teamsprint bewijst de renner uit Luyksgestel opnieuw zijn klasse. In maart keerde Lavreysen ook al met twee gouden medailles terug van het WK in Polen. Daar won hij de individuele sprint en de teamsprint. Ook toen vormde hij een trio met Jeffrey Hoogland en Roy van den Berg.

Grote vraag is hoe hij - als regerend wereldkampioen op de individuele sprint - terugkijkt op zijn zilveren medaille op dat onderdeel. Die finale verloor hij van landgenoot Hoogland. "Ik ben die jongen al drie keer tegengekomen in de finale van een groot toernooi en we zijn zo aan elkaar gewaagd", vertelt Lavreysen. "Dat weten we van elkaar. We kennen elkaar door en door. Het was op zich een heel mooie finale. Ik vond het vet hoe groot het verschil was tussen ons twee en de rest. Daar kan ik nog steeds van genieten, dus ik ben met dit zilver ook gewoon blij."

Verrassing
Hoogland verraste Lavreysen tijdens die individuele sprint door eerder aan te gaan. "Ik had die rit van kop af aan moeten rijden", blikt Lavreysen terug. "Hij nam daar de koppositie en ik liet dat gebeuren. Ik dacht: ik probeer het nog wel in de laatste ronde, het komt nog wel tot een fotofinish. Maar de snelheid lag zo hoog, daar kon ik niet tegenop."