In de wijk Broekhoven is stevig gevochten rond de bevrijding. "De geallieerden kwam vanaf de Ringbaan Oost. Ze dachten dat hier Duitsers zaten", legt Ad uit. "Ze startten om één uur 's middags met een beschieting en ze hebben hier alles plat gegooid. Mijn opa is met zijn eerste vrouw en mijn halfzusje in de kelder gedoken. Om halftwee is er een granaat, vooraan in het huis, de kelder in gegaan en daarbij zijn ze alle drie omgekomen."

De vader van Ad was er niet bij. Hij zat in een concentratiekamp in Duitsland. "In een streepjespak, zo mager als wat, kwam hij thuis."

Zijn vader was opgepakt om dwangarbeid te gaan doen in Duitsland. Hij kwam terecht in het concentratiekamp in Vught. Maar hij ontsnapte. "Daarna heeft hij zijn kind nog één keer gezien. Mijn halfzusje was pas 14 maanden oud toen ze stierf."

Kampbeul
Ad's vader werd weer opgepakt en naar het concentratiekamp in Amersfoort gebracht. "Daar heeft Joseph Kotälla, de kampbeul van Amersfoort, zijn rug half kapot geslagen. Hij werd later één van de drie van Breda."

Pas na de oorlog hoorde de vader van Ad wat er was gebeurd in zijn ouderlijk huis: "Dat is een trauma geweest. Tot de dag van zijn sterven heeft hij dat nooit goed kunnen verwerken. Er is heel weinig over gesproken."

Ad's vader pakte het leven weer op en stichtte een nieuw gezin. "Het was een hardwerkende man. Hij werkte van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. In het weekend ging hij zijn verdriet verdrinken."

Ieder jaar, op 27 oktober, worden de burgerslachtoffers in Tilburg herdacht bij het monument 'Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand'. Op dat monument staan ook de namen van Schravens familie. "Mijn vader en moeder waren er altijd bij. Mijn moeder kende ook het hele verhaal."

Voorkomen
Ad wist als kind eigenlijk niet hoe het zat. Dat zijn familie door vuur van de geallieerden was omgekomen, begreep hij pas later. "Dat verandert wel iets. Ik denk dat, als de geallieerden goede informatie hadden gehad, dit voorkomen had kunnen worden."

Toch is Ad verre van rancuneus. Hij gaat nu zelf ieder jaar naar de herdenking bij het monument. Ook deze vrijdagmiddag is hij erbij. Een speciale middag, want de bevrijding is 75 jaar geleden. En daarom is het monument opgeknapt. Burgemeester Weterings is erbij en houdt een toespraak, net als kinderen groep 8 van basisschool Fatima, zij hebben dit monument geadopteerd.

Geen haat
"De herdenking geeft me een fijn gevoel", zegt Ad erover. "Fijn dat we bevrijd zijn. Ik ga ook graag naar in Duitsland op vakantie, heb geen haatgevoelens tegen niemand. We leven in een vrij land en daar geniet ik elke dag van."