Doedelzakmuziek, trompetgeschal, toespraken, stilte, overvliegende vliegtuigen en kransleggingen. Dat zijn jaarlijks de vaste onderdelen op het Canadees ereveld dichtbij de A58 in Bergen op Zoom. Er liggen ruim duizend Canadezen. Veel van hen zijn gesneuveld tijdens de Slag om de Schelde in Zeeland en West-Brabant, in de herfst van 1944.

Op de ceremonie zongen leerlingen van het Roncalli uit Bergen op Zoom een lied uit Oorlogswinter. Speciaal was ook de onverwacht grote belangstelling. Duizenden mensen uit de regio maar ook veel uit Canada. Families van gesneuvelden. Zoals Jenna Kirker uit Thunder Bay, Ontario. Haar overgrootvader Lorne Kirker sneuvelde op Brabantse bodem. Voor het eerst is ze hier. "Heel speciaal", zegt ze als ze naar de steen kijkt.

Boerenzoon Lorne Kirker was tankchauffeur. Hij kwam op 29 oktober 1944 om het leven toen hij met zijn tank dichtbij Moerstraten onder Duits vuur kwam te liggen. Hij was nog maar 24 jaar en liet een vrouw en drie kinderen achter. De toen 4-jarige Douglas was de opa van Jenna.

Onder de vele familieleden was ook de zoon van Swatty Wotherspoon. Zijn vader was commandant van de tankeenheid South Alberta Light Horse die Bergen op Zoom bevrijdde. De commandant werd legendarisch. Kort voor die bevrijding stond iedereen aan de stadsrand te twijfelen. Swatty hakte de knoop door. Hij zou toen tegen een collega hebben gezegd: "Hell Bill, let's take the damn'd place!"

De plechtigheid in Bergen op Zoom is alleen maar groter geworden de voorbije jaren. Dat komt omdat de Canadese regering een tijdje terug een verdrag sloot met Nederland dat ze samen jaarlijks uitgebreid herdenken.

De Canadese bevrijders waren er altijd al. Maar het werd groter. Met de ambassadeurs van Groot-Brittannië, Frankrijk, Australië, Duitsland en Israël.

Sovjet-Unie
De Russische ambassadeur en militair attaché sloten zondag voor het eerst aan. De Sovjet-strijdkrachten vochten nooit in Brabant. Maar de Russen zorgden voor de bevrijding vanuit het oosten en ze telden de meeste slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog in Europa.

Internationaal was de ceremonie én interprovinciaal. De commissarissen van de koning van Brabant en Zeeland legden samen een krans.

Daarna kon iedereen bloemen leggen en dat deden er velen.