Het begon zo'n 25 jaar geleden. Lieneke van Riemsdijk (52) ging op zoek naar een reserveknuffelbeer voor het zoontje van een vriendin. Toen ze geen goede kopie kon vinden, vroeg ze hulp aan haar man Fred (65). “Ik was toen al aardig thuis met computers en internet. Al gauw vond ik dezelfde knuffel voor Lieneke's vriendin.”

Lieneke zag dat er online veel naar knuffels wordt gevraagd en gezocht. “Door kinderen die hun lievelingsknuffel zijn verloren. Of als er een knuffel kapot was." Maar ook door ouders waarvan hun kind was overleden. “De knuffel werd dan begraven of gecremeerd met het kindje. Maar later kregen de ouders er spijt van. Ze vroegen mij om dezelfde knuffel als herinnering te zoeken.”

Een huis vol met knuffels
De ‘knuffelverkoop’ is tussen de bedrijven door opgezet. Eerst vanuit huis. Maar het aantal knuffels groeide al snel enorm. “Dan vroeg mijn vrouw of ik het gele knuffeltje met de blauwe oren even kon zoeken. Enfin, een halve dag later had ik ‘m dan eindelijk gevonden.”

Dat kon anders vond Fred. “Ik ben foto’s gaan maken met een omschrijving en nummering erbij. Kleuren. Materiaal. Fabrikant. Allemaal zoektermen om iets te vinden op Marktplaats.”

Sinds Fred vijftien jaar geleden met pensioen ging, heeft hij al een hoop beesten genummerd. “Ik ben bij nummer één begonnen en ben nu bij nummer 153.496. De rest moet nog gedaan worden. Ik ben denk ik 89 jaar oud als alles af is”, zegt hij lachend. Volgens hem koopt zijn vrouw zoveel knuffels, dat het niet bij te houden is.

Oude beren en nieuwe beren
Lieneke koopt voor een zacht prijsje partijen op van bijvoorbeeld kinderboetiekjes en warenhuizen. Maar ook struint ze rommelmarkten en kringloopwinkels af. Dat doet ze allemaal naast haar vrijwilligerswerk als schoonmaakster.

Inmiddels huurt het echtpaar vier magazijnen in de De Gruyter Fabriek in Den Bosch. Die liggen inmiddels, tot aan het plafond aan toe propvol met knuffels. In alle soorten en maten. Elke dag rijdt het echtpaar vanuit Vlijmen naar 'hun verzameldomein'.

Sinds een jaar of zes worden daar alle knuffels opgeslagen. Op een ladder, met een klein lampje in de hand, klautert Fred iedere dag weer naar boven om één of meerdere dozen door te spitten. "We blijven wel lekker in beweging op deze manier", zegt Lieneke.

Naar knuffels van drie tot twintig jaar oud is de meeste vraag. “We hebben zelfs knuffels van twintig jaar oud waar het kaartje nog aanhangt. Splinternieuw dus.”

De knuffels worden besteld door mensen uit heel Nederland. Soms is de nood hoog en komen mensen 's avonds laat nog een knuffel ophalen. "Dan komen ze vanuit Groningen omdat hun kind al een paar nachten niet kan slapen. En de ouders dus ook niet."

Niet alleen binnen Nederland hebben ze klanten. Ook ver daarbuiten. Bestellingen zijn al bezorgd in Oostenrijk en België, maar ook in Japan. "Met die Japanners zijn we inmiddels goed bevriend geraakt. We kennen elkaar al behoorlijk wat jaren en sturen elkaar cadeautjes over en weer."

Brood, kaas of een knuffel
Naast het verkopen van knuffels worden er ook zakken gedoneerd aan goede doelen. "Morgen gaan we bijvoorbeeld knuffels brengen naar een vrouw in Rotterdam. Zij zamelt ze in voor Suriname."

Om winst maken gaat het niet volgens Fred. "Wij hanteren geen grote winstmarge zoals je dat wel ziet op buitenlandse websites. Daar is onze voorraad bovendien te groot voor."

Voor Lieneke is het vooral belangrijk om mensen te helpen. Als de gedreven verzamelaarster nog maar vijf euro zou hebben… “Dan zou mijn vrouw geen boter, kaas en brood kopen, maar het uitgeven aan een knuffel”, zegt Fred met een grote glimlach.