Ton verheugt zich op de reactie die hij hiermee uitlokt: "Ik weet niet of mijn vrienden trots zijn, die zijn bijna allemaal dood."

Een kort zoekrondje op internet leert dat deze hoogbejaarde nog heel betrokken in het leven staat. Hij heeft een eigen Facebookpagina. "Die ben ik ooit begonnen omdat dat hoort in deze tijd. Maar ik ben niet zo actief hoor, want niet iedereen hoeft te weten wat er in mijn leven gebeurt."

Ook stuurt Ton nog wel eens een ingezonden brief naar de krant. "Dat doe ik alleen als ik me heel erg erger. De Bossche politiek maakt er af en toe een potje van." Ton tekent ook graag. "Ik heb 200 schilderijen hangen over de hele wereld. Ik heb een voorliefde voor huizen. Ik wilde als kind architect worden. De tekening op de voorkant van mijn boek heb ik ookzelf gemaakt."

Aan kennis heeft Ton geen gebrek hoewel hij geen school heeft afgemaakt. "Door de oorlog heb ik geen opleiding kunnen afronden. Ik heb zelfs de lagere school niet afgemaakt." Toch kon hij wel lezen en schrijven. "Ik ben altijd dol op lezen geweest. Als kind zat ik uren in de bieb."

Door toeval belandde Ton in de wijnhandel en was in de jaren zestig bekend om zijn proeverijen. "Ik ben voor de wijn de wereld over gereisd. Ik heb alle vakantiebestemmingen gezien. Ik heb ervan genoten. Nu vind ik reizen maar gedoe en geloof me: het is overal uiteindelijk hetzelfde", klinkt het berustend.

'Thomas, het leven is een pijp kaneel', is niet het eerste boek dat de krasse Bosschenaar geschreven heeft, wel is dit het eerste boek voor een groot publiek. "Daarvoor heb ik vooral geschiedkundige verhalen geschreven over mijn familie. Die boekjes zijn alleen binnen de familie gelezen. Als ze het inderdaad ook gelezen hebben", zegt hij er met een grinnik bij.

Geen idee
"Er moet wel staan dat ik een roman geschreven heb. Een boek klinkt zo breed", klinkt het dan. Hij heeft tien jaar aan zijn roman gewerkt. "Dit boek is fictie en begint ermee dat twee oude studievrienden elkaar na lange tijd weer ontmoeten, in Den Bosch uiteraard. Het gaat over vriendschap, rechtvaardigheid, liefde, dood en Den Bosch."

"Ik heb ook geen idee hoeveel exemplaren inmiddels verkocht zijn. Daar gaat het mij niet om. Ik wil gewoon dat Bosschenaren en anderen die iets met deze stad hebben, weten dat er een roman geschreven is die zich hier afspeelt. Hij ligt hier bij de boekhandel. Een nieuw boek gaat hij niet meer schrijven. "Ik ga alleen nog lekker lezen."