De verhalen zijn verzameld door Woonverbond, een samenwerkingsverband van bijna 200 woningcorporaties, waarvan er zeker twintig uit Brabant komen. Veel mensen geven aan tegen lange wachttijden aan te lopen op zoek naar een nieuw huis. Met name naar sociale huurwoningen is grote vraag.

Zo schrijft Quentin (24) uit Schaijk dat hij een woning in het dorp wil, maar nu noodgedwongen bij zijn ouders zit. “Ik vraag niet veel. Ik wil in mijn eigen dorp kunnen wonen, in een woning die ik kan betalen en die past bij mijn behoeften, en dat wil ik nu.” Zonder zijn ouders had hij nu waarschijnlijk in zijn auto moeten slapen, schrijft hij.

Ingetrokken bij schoonmoeder
Marielle is met haar man en kind al drie jaar op zoek naar een woning in Veghel. Ze kan niet op sociale huurwoningen reageren, omdat zij en haar man te veel verdienen, schrijft ze. Daarom zit het gezin nu bij Marielle's schoonmoeder. “Ondertussen is ook mijn moeder hier ingetrokken en zitten wij dus inmiddels al 3,5 jaar met z’n vijven in een huis! Voor een opgroeiend jongetje van nu 4 jaar oud is dit niet de meest gezonde situatie. Iedereen moet veel rekening houden met elkaar. Komen wij hier ooit nog weg?”

Elianne uit Etten-Leur zit in een echtscheiding. Daardoor wordt haar huidige koophuis te duur, schrijft ze. Ze moet samen met haar zoon binnen twee jaar uit het huis. "Ik sta ingeschreven bij diverse woningcorporaties. De wachttijden zijn jaren. Particuliere huur is er wel, maar dat zijn bedragen tussen de 800 en 1200 euro per maand. Niet te betalen dus. Het bezorgt mij slapeloze nachten dat ik niet binnen twee jaar iets heb gevonden."