In zijn woonplaats Gent of omgeving gaat Gerard de laatste tijd flink aan de wandel. Tijdens die vele wandelingen zit er altijd een briefje in zijn achterzak: "Om die ene goddelijke vonk op te schrijven." Dat resulteerde in zijn nieuwe album: 'Ik loop'.

In KRAAK. beschrijft Gerard de periode waarin nieuwe nummers heel wat moeizamer opborrelden. "Dat had verschillende oorzaken: ik ben naar een ander land verhuisd, had een nieuwe liefde en het ging gewoon even niet." Aan die periode is nu een einde gekomen. "Je kunt het niet afdwingen, maar gelukkig lukte het weer." Van Maasakkers treedt de komende tijd in verschillende Brabantse plaatsen op om zijn nieuwe werk aan het publiek te laten horen.

Warm bad
Die optredens in volle zalen voelen voor de zanger als een warm bad. "Het is heerlijk. Ik zou weleens bij mijn eigen voorstelling in de zaal willen zitten om de reacties van het publiek te horen", oppert de zanger die al ruim veertig jaar op het podium staat.

"Ik probeer mezelf en het publiek uit te dagen door niet steeds met hetzelfde repertoire te komen. Ik wil nieuwe dingen blijven maken om ze iets anders voor te schotelen dan ze verwachten."

Goddelijke vonk
Hoe ontstaat zoiets nieuws? "Dat weet ik niet. Soms komt er iets in me op, een zin of een woord, en dan moet ik daar iets mee. Zeg maar: een goddelijke vonk. Als het mij raakt, dan raakt het mijn publiek ook. Ik neem mezelf als maatstaf omdat ik op het podium niet kan doen alsof. Toen het even niet ging, ben ik niet in paniek geraakt. Ik heb er wel van wakker gelegen, maar heb me er niet door laten leiden."

Dit jaar is Gerard zeventig jaar geworden. "Het is een grens natuurlijk. Maar het voelde niet anders dan een dag ervoor. Ik ben ouder dan ik mezelf voel. En het gaat goed met me en ik kan in volledige anonimiteit goed aarden in Gent. Dat scheelt een ook een stuk."