De huiskamer van Ruud Benard is een bonte verzameling van attributen. Foto's van zijn held Che Guevara, bierblikjes van NAC, posters van tv-optredens en een oorkonde van Big Brother. Op de vensterbank prijkt een klein plastic kerstboompje met glitters en lampjes.

Beetje lui
Het bijzondere aan dat kerstboompje is dat dat er het hele jaar staat. Eigenlijk per ongeluk: "Ik heb dat boompje een jaar of drie geleden opgezet. En ik ben een beetje lui met opruimen. Dus dat ding bleef maar staan. Toen zei mijn dochter dat ze hem mooi vond staan, dus staat het er nog steeds. Echt een prachtig kerstboompje met allerlei kleuren. Ik ben er trots op."

Op 30 december 1999 verliet Ruud als verliezend finalist het huis van Big Brother. In de realitysoap maakte hij furore met knuffelsessies en uitspraken als 'Even lekker knuffelen' en 'Laat je niet gek maken'.

Na Big Brother kreeg hij nog heel lang aandacht. Van het sportprogramma Barend en Van Dorp tot het openen van winkelcentra. En iedereen wilde natuurlijk even met hem knuffelen.

'Best wel eenzaam'
"Het streelt je ego, maar het allemaal een beetje gebakken lucht. Ik heb mij ook af en toe ook best wel eenzaam gevoeld. Dan sta je in zo'n discotheek en al die vrouwen komen naar je toe, maar die pakken je maar even vast en dan zijn ze weer weg. Je bent dan steeds weer aan het geven, maar je krijgt niks terug. Dat gaat tegen je werken en ik kon er gewoon niet meer tegen. Toen ben ik er ook resoluut mee gestopt."

Inmiddels werkt Benard ongeveer negen jaar in het magazijn van het Bredase bedrijf MacLean. Tijdens de kerst kijkt hij terug naar het afgelopen jaar en maakt de balans op. "En dat kom je toch tot het oordeel dat ik goede dingen heb gedaan. Ik ben blij, ik heb mijn werk gedaan, de hypotheek is betaald, mijn autootje, NAC, een paar keer op vakantie geweest... prima."

Ruud tuurt even naar het plafond en vervolgt: "Maar kerst is ook de gedachte aan de mensen die echt om je geven. Als je echt in de stront zit, dan zijn er maar twee of drie mensen die je kunt bellen. Hooguit. En die moet je koesteren. En dat heb ik ook gedaan."

'Ik denk dat ik geflest ben'
Aan de muur boven de bank hangt nog een groot plakkaat van Big Brother, het programma waaraan hij zijn roem te danken heeft. Maar over de uitkomst van de finale met Bart Spring in 't Veld heeft hij grote bedenkingen.

"Ik heb mijn grootste twijfels. Mijn broer was die avond ook uitgenodigd. En die kwam bij een tafeltje te staan en daar stond al hoe laat de prijsuitreiking voor winnaar Bart zou zijn. Dat was om zeven uur, terwijl iedereen nog moest bellen om te stemmen. Ook waren er toen ineens telefoonlijnen uit Zuid-Nederland afgebroken. Niemand kon daar meer naar ons bellen, ook niet uit Breda. Het was allemaal doorgestoken kaart. Ik denk echt dat ik geflest ben."

Benard is later nog wel bij producent John de Mol langsgegaan om opheldering gaan vragen. "En dan kwam ik die kamer binnen. Hij zat achter een groot bureau en links en rechts van hem stonden twee bodyguards. Ik mocht geen moeilijke vragen stellen, want dan werd ik meteen gecorrigeerd. Volgens John de Mol was het allemaal eerlijk gegaan, want de notaris had alle stemmen geteld. Maar ik geloof er helemaal geen reet van", zegt Benard hoofdschuddend.