Het verhaal van herder Kay begon begin november. "Toen kregen we de eerste mail met foto's van hem binnen," vertelt Ralph. De ernstig vermagerde hond werd op allerlei plekken in de stad gespot, maar telkens was hij de dierenambulance te slim af. Eerst werd hij gezien bij het Mastbos en het Ginneken, daarna zagen mensen hem lopen in het Zaartpark in Boeimeer en de laatste weken kwamen er berichten uit de Haagse Beemden en bedrijventerrein Steenakker."

'Op safari'
Verschillende mensen en instanties hielpen het asiel met hun zoektocht. "Telkens als we een melding kregen, werd die direct doorgezet naar organisaties als 'Dog Search'. Degene die het dichtstbij woonde, ging dan kijken." In de tussentijd werd gezocht naar een eigenaar, maar die heeft zich nog altijd niet gemeld.

Ondanks alle pogingen was de herdershond iedereen steeds te slim af. "Hij liet zich echt niet vangen. We zijn meerdere keren met de dierenambulance gaan kijken, maar dan was hij telkens alweer gevlucht."

Ekster vangen
Volgens Ralph voelde de zoektocht als een soort safari. "Hij verstopte zich telkens heel goed en bleef dan heel stil liggen." Toch kreeg de zoektocht dit weekend, dankzij de vriendin van Ralph, een heel mooi einde. "Michelle ging onze hond uitlaten op de plek waar hij het laatst was gezien: het bedrijventerrein bij station Breda-Prinsenbeek. Vlak voordat ze terug naar huis wilde lopen, zag ze de herder ineens. Hij probeerde een ekster te vangen. Dat geeft wel aan hoe hongerig hij was."

Michelle schakelde Ralph in. En dan eindelijk, twee uur en heel wat hondenkoekjes verder, durfde de hond dichterbij te komen. Ralph haalde snel een vangkooi en lokte samen met Michelle de hond met koekjes de kooi in. Met de kooi achterin hun auto reden de twee naar de opvang. "We hebben samen zitten juichen. Helemaal toen hij veilig en warm een plekje had gekregen. Toen hebben we wel een traantje gelaten."

'Warm huisje met de feestdagen'
Met de zwaar vermagerde hond gaat het gelukkig alweer een stuk beter. "Op straat was hij een heel andere, bange en schuwe hond. Nu is het een heel sociaal en vriendelijk dier." De hond heeft inmiddels een naam gekregen. "Michelle heeft hem Kay genoemd. Dat heeft ermee te maken dat het keilang geduurd heeft voordat we hem vingen en nu zijn we keiblij", lacht Ralph. "En we stonden daar twee uur om die hond te vangen, dus we hadden het keikoud."

De komende twee weken blijft Kay in de dierenopvang om aan te sterken. "En om zijn baasje de tijd te geven om zich te melden." Kay is een bijzondere hond met een bijzonder verhaal, beseft Ralph. "Maar achter elk dier wat hier binnenkomt zit een schrijnend verhaal." Hij moedigt daarom iedereen aan om een kijkje te nemen op de Ikzoekbaas.dierenbescherming.nl en Dierenasiels.com. "Die sites staan vol met dieren die het liefst zo snel mogelijk een warm huisje hebben met de feestdagen."