“Als ik hem ergens nog iets fijns mee kan geven, is het hiermee. Wat dat betreft spreekt dan altijd nog je moederhart”, vertelt de 31-jarige Alissa. “Mensen willen mij kaartjes sturen, maar voor mij heeft het geen meerwaarde. Voor hem wel.”

Alissa is afgelopen maandag opgenomen in een hospice. Ze is stervende. “Ik heb al heel veel opnames op verschillende plekken gehad. En twee weken geleden ging het zo slecht dat we hebben besloten om niet meer verder te behandelen.”

Afwachten
De jonge moeder strijdt al jaren tegen de ziektes. Voor haar is het nu letterlijk afwachten tot haar lijf het opgeeft. Ze doet geen pogingen meer om te eten. Een moeilijk en heftig besluit. Helemaal als je een gezin hebt. “Maar doorgaan betekent voor mij een nog zwaardere en langere lijdensweg. Dan zitten zij ook met iemand die constant opgenomen wordt. Dat kun je je kind en man ook niet aandoen.”

Ze heeft samen met haar man zo goed mogelijk aan Dani uit proberen te leggen wat er staat te gebeuren. “We hebben het hem op een kinderlijke manier uitgelegd. ‘Mama kan niet meer eten, dat lukt niet meer. En als je niet eet, dan ga je dood.’ Hij snapt het wel. Het komt langzaam binnen.”

Om in deze moeilijke periode ook een lichtpuntje te hebben, besloot ze rond kerst een oproep te plaatsen om haar zoon post te sturen. Ook om op sociale media het taboe rondom haar ziekte en besluit te doorbreken. “Ik zeg vaak: had ik maar iets lichamelijks. Dat is veel makkelijker. Sommige mensen zeggen ook: ‘gewoon doorknokken’. Maar ik heb die energie niet meer.”

De tekst gaat verder onder de tweets.

Veel post
Dani hoorde sinds haar oproep al ruim zestig keer de brievenbus klepperen of deurbel gaan. Mensen hebben kaartjes gestuurd, maar ook cadeautjes en ballonnen. “Hij is door het dolle heen”, vertelt ze. “Die kleine wordt nu ook heel erg geleefd. Het is belangrijk dat hij de aandacht krijgt. Zij moeten straks door. Ik hoef niet in het middelpunt van de belangstelling te staan. Hij wel.”

Ondanks dat ze afscheid neemt, is ze ook bezig geweest met de toekomst. Ze heeft geld opzij gezet voor haar zoontje, zodat hij zijn rijbewijs kan halen. Ook mag hij later haar dagboek lezen dat ze de afgelopen jaren bijhield. “Een vriendin is ook aan het kijken of ze dat kan uitgeven. Het geld zou dan naar Dani gaan.” Verder maakt haar zus een herinneringskistje. Ook heeft het gezin nog een fotoshoot gedaan, zodat hij ‘altijd nog een warme herinnering heeft aan hoe wij waren’.

Mensen die graag een kaartje willen sturen, kunnen dit doen. De familie wil verder wel graag rust.