"Ik wens jullie een hele goede morgen!" Opgewekt komt Mieke de gemeenschappelijke ruimte van Amarant in Tilburg binnen. Dertig, voornamelijk ouderen, met een verstandelijke beperking wonen daar zo zelfstandig mogelijk samen. "Peter? Ah da's zonne goeie", zegt ze en ze grijpt naar zijn hand. "Omdat hij goed voor mij zorgt."

Peter van Gerwen begon in 1970: "Mijn schoolloopbaan verliep niet naar wens", lacht hij. "Ik ben vroegtijdig gestopt omdat ik geen talen kon. Dus ik ging op mijn zestiende werk zoeken."

Lange rokken
Peter begon bij het oude Piusoord aan de Bredaseweg. Bij de broeders. "Of paters, weet ik wat het waren. In ieder geval met van die lange rokken aan." Het was een heel andere tijd. Mannen en vrouwen gescheiden. Slaapzalen. Dan is het nu toch wel beter: "Ze kunnen zich terugtrekken. Dat was vroeger niet. Allemaal in één hok. Ik denk dat ze nu veel meer zichzelf kunnen en mogen zijn. Vroeger werden ze veel meer geleid."

Is het werk of is het een roeping? Peter denkt het laatste. "Want er gebeuren hier een hoop dingen waar andere mensen van denken: dat is toch niet mijn ding. Daar moet je echt voor geschapen zijn."

Agressie
Peter doelt daarmee op de agressie die je in zijn vak tegenkomt: als bewoners onderling ruzie of spanningen hebben. "Dan kan Peter goed helpen", bevestigt Mieke, die meeluistert.

Peter: "Verbaal of fysiek, ik blijf altijd heel kalm. Daar word ik ook om gewaardeerd. Wat kun jij toch kalm blijven, zeggen ze dan. Dat zal mijn ervaring wel zijn."

Glimlach
Manager bij Amarant Ans Santegoets weet ook wel dat zorg vaak negatief in de publiciteit komt: "Hard werken voor een laag salaris. Maar Peter is een mooi voorbeeld van iemand die de dankbaarheid begrijpt van mensen die het niet kunnen vertellen. Het woord 'dank je wel' hoor je niet veel. Maar de glimlach die Peter krijgt van de bewoners, daar haalt hij veel voldoening uit."

Peter heeft nu een jaarcontract voor 20 uur per maand. Daarnaast springt hij bij voor collega's die ziek zijn of een dienst willen ruilen. "Ik zie dit echt als werk. Want als ik de deur uit stap, ben ik het kwijt. Misschien dat ik het daarom zo goed vol kan houden. Maar als ik er ben, dan vind ik het hier altijd leuk."