Zijn allereerste theatershow ooit gaf hij in theater De Nobelaer in Etten-Leur. "Er lag hoogpolig tapijt en er stonden drie witgeschilderde zuilen om een Italiaans sfeertje op te roepen", zegt hij met een glimlach. "Tegenwoordig werken we met een groot orkest, beeldschermen en de beste audio die er te krijgen is. Er is heel wat gebeurd in die 25 jaar."

Trouwe fans
Wat gebleven is, zijn de fans. "Er komen hier vanavond ook weer bezoekers naar mijn show die vroeger alleen met hun man kwamen en nu hun kinderen en zelfs hun kleinkinderen meebrengen."

En wat ook onveranderd is: het ontspannen toewerken naar de optredens. Voor Frans geen opgeklopt divagedrag als hij met zijn band enkele nummers doorneemt voor de soundcheck. Journalisten spreekt hij gemoedelijk toe. "Doe maar rustig aan, we hebben geen haast", zegt hij een krap een uur voordat de zaal zal opengaan. Voor ieder interview neemt hij ruim de tijd. En altijd is er na afloop een gulle lach en een stevige knuffel.

Zangtalent
Zoon Christiaan kijkt vanaf een afstandje toe en neemt foto's als zijn vader daarom vraagt. "We zingen ook wel eens samen", zegt Christiaan. "Bijvoorbeeld in de auto als we op weg zijn naar een optreden. Of thuis in de studio." Want het zangtalent heeft hij van zijn vader geërfd, zoveel is wel duidelijk. "Maar ik zie mezelf niet als zijn opvolger, de nummers die ik zing gaan meer richting nederpop." Tijdens de theatertour zal Christiaan meereizen als een 'soort tourmanager'. "Ik zorg dat alles om hem heen klopt."

Behalve Christiaan zijn er meer familieleden die meereizen langs de theaters. Zo bemant broer Dorus de cd-kraam. Echtgenote Mariska regelt de kleding en zal ook regelmatig te vinden zijn tussen het publiek. "Ik heb het geluk dat ik na al die jaren het zingen nog steeds als hobby mag ervaren. Ik zie het niet als werk, maar als ontspanning."