Eindhovenaar Anton Kotte verloor in 2014 bij de vliegramp met de MH17 in Oekraïne zijn zoon, schoondochter en kleinzoon. Als geen ander weet hij hoe belangrijk het voor nabestaanden is dat er verantwoording wordt afgelegd na zo'n ramp.

"Waren de Russen ook maar zo ver", dacht ik toen ik hoorde dat Iran spijt had betuigd", zegt Kotte. "Dat daarbij ook wordt gezegd dat het 'onbedoeld' is gebeurd, verzacht voor de nabestaanden niet de pijn. Het blijft een oorlogshandeling."

'Enorm te doen met nabestaanden'
Sinds woensdag vlucht PS752 van Ukrain National Airlines werd neergehaald boven Iraanse bodem, krijgt de Stichting Vliegramp MH17 veel berichten van nabestaanden. "De wond is nooit weg. Mijn eerste gedachten gingen meteen naar de nabestaanden in Canada, Oekraïne en Zweden. Ik heb enorm met hen te doen, want ik weet wat ze nu gaan meemaken."

Via het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de Stichting Vliegramp MH17 aangeboden om de nabestaanden bij te staan. "We weten wat ze nodig hebben", zegt Kotte, bestuurslid van de stichting. "Ik weet dat ze een periode tegemoet gaan van verwarring en vertwijfeling." Uit zijn eigen ervaring weet hij hoe groot de behoefte is aan informatie. "Ze vragen zich nu af: waar zijn onze dierbaren? Wat is er met hun spullen gebeurd?"

Internationale lessen
In een breder verband maakt deze ramp in Iran hem ook heel boos, bekent Kotte. "Waarom worden er internationaal geen lessen getrokken? Waar oorlogsgebieden zijn, moet het luchtruim worden gesloten. Punt." Hij hekelt het feit dat PSV na het trainingskamp in Qatar een retourvlucht moest boeken met een andere maatschappij. "Want die was niet bereid om niet boven Irak te vliegen. Kun je nagaan."