"Als vertegenwoordiger reed ik ooit rond en kwam ik bij een boerin op het erf", vertelt de 62-jarige Wim. "De stallen stonden leeg en de man was buitenshuis aan het werk. Toen ik binnenkwam zei ze: ‘Fijn dat je er bent, zo zie ik nog eens iemand'. Ik realiseerde me hoe eenzaam het was op zo’n boerderij."

En dus besloot Wim vrijwilliger te worden. Omdat hij zelf als geen ander weet hoe pijnlijk het is om te moeten stoppen met boeren. Ooit was hij pluimveehouder. Nu helpt hij andere boeren die in de problemen zitten en misschien moeten stoppen met hun bedrijf.

Schaamte
Maar dat valt niet altijd mee. In de eerste plaats omdat er volgens Wim veel schaamte is. "Boeren willen niet dat mensen weten dat ze grote problemen hebben. Het was ook niet te doen om jullie mee te nemen naar een van de boeren die ik help. Niemand wilde ons op zijn erf hebben. Op bijeenkomsten doe ik soms alsof ik boeren niet ken die ik help."

Volgens Wim heerst er een taboe en voelt stoppen vaak als een mislukking. "Zeker als de boerderij is overgenomen van familie", aldus Wim. "Soms zelfs als derde of vierde generatie. Dan weten ze: 'Ik ben degene die het stokje niet meer over geeft' en dan voelen ze zich een loser."

‘Na de aspergeoogst ben ik weg’
Als boeren echt met zware psychische problemen kampen, roept Wim extra hulp in. Maar soms is dat niet genoeg. "Ik kwam ooit bij een tuinder, bij wie zijn moeder meewerkte op het bedrijf", vertelt hij. "Die moeder zei steeds: ‘Als de asperges geoogst zijn, dan ben ik weg’. De zoon vertelde me dat als de drukte van de asperges voorbij was, zijn moeder naar zijn zus in Doetinchem zou gaan. Maar toen de asperges waren geoogst kreeg ik een telefoontje dat moeder uit het leven was gestapt. Dat was heel confronterend."

Op dat moment twijfelde Wim even of hij met het werk door moest gaan. "Maar gelukkig is het zeer sporadisch dat we het meemaken", zegt hij. En dus ging hij door.

Op tijd stoppen
Veel leed kan bespaard worden door op tijd de beslissing te nemen om te stoppen, denkt Wim. Omdat je als boer dan nog de regie in handen hebt en zelf knopen kunt doorhakken. "Als je te lang wacht terwijl het slecht gaat en de regie uit handen geeft, komt een ander voor jou beslissen. Dan moet je lijdzaam toezien. Meestal is het bedrijf dan financieel al veel te ver heen."

Boer met Kiespijn
Omroep Brabant en onderzoekscollectief Spot on Stories kijken het komende half jaar achter de hekken bij de Brabantse boeren. We zoeken uit wat de gevolgen zijn van het vervroegd invoeren van de milieuregels. Voor onze boeren, voor de Brabanders, voor onze provincie. Heb of had je zelf een boerenbedrijf, help ons dan om in kaart te brengen hoe onze provincie verandert, bij ons meldpunt.

Op vernieuwende manieren geven we je een inkijkje in het leven van de boeren en andere Brabanders die met de agrarische sector te maken hebben. Bekijk alle portretten op omroepbrabant.nl/boermetkiespijn of via Instagram (@boermetkiespijnbrabant). Elke twee weken komt er een nieuw portret bij. We sturen ook een nieuwsbrief uit via de mail, als er een nieuwe update is. Abonneren kan hier.

Hoe zat het ook alweer precies?
Ben je even kwijt hoe het nu ook alweer precies zat met de regels en waarom veel boeren boos zijn? Bekijk dan onze uitleganimatie: