Net voor de kerstdagen van 2018 proosten de Bladelse Marlies van Erp en haar Italiaanse echtgenoot Giuseppe op het gereedkomen van hun gastenverblijf op Sicilië. Ruim twee maanden werkten ze zich in het zweet om van hun nieuwe huis aan de voet van de Etna hun droom te maken. Een zware aardbeving verandert dertig uur later het huis in een onbewoonbare puinhoop.

Schoonfamilie
Geschrokken pakken ze wat spullen bij elkaar en vertrekken met hun acht maanden oude zoontje naar de schoonfamilie van Marlies. Voor even, denken ze dan nog. Nu, ruim een jaar later is er nog niks veranderd. Ze wonen met hun zoontje Lucas van nu ruim anderhalf nog steeds op een zolderkamertje.

“Het is zo ongelooflijk triest om te zien”, vertelt Marlies. Wat eens hun droom was, wordt langzaam overwoekerd. “We mogen er eigenlijk niet eens komen, maar we moeten het toch een beetje in de gaten houden.”

Italiaanse overheid
Zo positief als ze zijn, dachten Marlies en Giuseppe dat ze afgelopen zomer wel weer gasten zouden kunnen ontvangen. De Italiaanse overheid zou een groot deel van de schade vergoeden en er waren genoeg vrienden en familie die zonder aarzeling aanboden om te komen helpen hun huis weer op te bouwen. Ook werd er een crowdfunding gestart. Maar het liep allemaal anders.

“De eerste check werd snel gedaan. We vielen in de op één na zwaarste schadegroep. Maar daarna bleef het stil.” Marlies en haar man klopten keer op keer aan bij de gemeente, maar werden van het kastje naar de muur gestuurd. Het geld voor het getroffen gebied is er. 10 miljoen. Maar daar hebben ze nog geen cent van gezien.

Commissie van capabele aannemers
“Er moet eerst een commissie van capabele aannemers worden gevormd die de officiële schade moeten komen vaststellen. Maar die commissie wordt maar niet gevormd. Tien mensen moeten daar in, ze hebben er nu een jaar later pas twee gevonden. En geen commissie betekent geen schadevaststelling en dus geen compensatie”, zegt Marlies.

Ruim 400 mensen raken dakloos. Marlies en haar gezin dus ook. Gelukkig kunnen ze bij de schoonfamilie terecht maar dat is voor de lange termijn geen oplossing. “Lucas rent inmiddels rond. Gelukkig leven we veel buiten, maar we hebben gewoon ruimte nodig.”En geld. Want dat lijkt de enige mogelijkheid om hun Bed and Breakfast weer op te bouwen.

Geen recht meer op schadevergoeding
“De regels zijn streng. Als we zelf de schouders eronder zetten en het huis proberen te repareren, dan hebben we geen recht meer op het overheidsgeld. En zonder inkomsten kunnen we een hele reparatie niet betalen”, zucht Marlies.

Want dat is misschien nog wel het lastigste. Het runnen van de Bed and Breakfast zou haar baan worden. “Op wat werk in het toerisme in de zomer na, kan ik hier niet zoveel. Met het verliezen van ons huis ben ik dus ook mijn inkomen kwijtgeraakt.”

Terug naar Nederland
Giuseppe heeft inmiddels een winkeltje in feestartikelen. Daarmee kunnen ze in hun onderhoud voorzien. Ze heeft er wel over gedacht, teruggaan naar Nederland. Misschien zelfs haar oude baan in Eindhoven weer oppakken. Maar in de praktijk blijkt dat toch eigenlijk onmogelijk. “Dan draaien we de situatie om. Giuseppe kan in Nederland ook niet zoveel en dan moet iemand anders de winkel draaiende houden en kunnen we ons huis niet meer in de gaten houden.”

Dus zit er niets anders op dan wachten. En hopen dat het uiteindelijk toch nog goed gaat komen. De ruim 7000 euro die binnenkwam via de crowdfunding staat veilig op een spaarrekening. Tot het moment dat ze weer kunnen bouwen aan die droom, want die is er nog steeds. “We zeggen vaak tegen elkaar dat het ook anders af had kunnen lopen. We hebben het overleefd en dat is het belangrijkste.”