Van den Hurk komt uit Veldhoven, zijn vader woont daar nog steeds, en is op bezoek in Nederland. De competitie in Japan begint weer bijna en over een paar dagen moet hij terug naar zijn Fukuoka SoftBank Hawks. De pitcher heeft bijgetekend bij de Japanse kampioenenclub.

"Dat was nog best even spannend. Ik heb vorig jaar maar vijf wedstrijden gegooid, ben lang geblesseerd geweest aan mijn onderrug", vertelt Van den Hurk. "Ik heb de optie onderzocht om weer in Amerika te spelen, maar dan moeten wel de clubs komen die ook echt willen strijden voor iets."

Droom
Maar we hoeven geen medelijden te hebben met de boomlange Veldhovenaar: "Ik voel me zeer bevoorrecht. Ik ben 34 en sta nog steeds op de heuvel te pitchen." Vanzelfsprekend is dat natuurlijk nooit geweest, beseft Van den Hurk.

"Voor een kind van acht in Veldhoven dat wil honkballen, dan zou je zeggen: je bent niet goed bij je hoofd. Honkbal in Nederland is er al bijna en niet en dan ook nog die droom om naar Amerika te gaan en prof te worden, dat is natuurlijk ongehoord." Maar zijn ouders stonden daar heel anders in. Omdat zij erin geloofden kon hij er vol voor gaan. "Dat heeft zeker meegeholpen."

In april kan Nederland zich plaatsen voor de Olympische Spelen in Japan. Zelf kan hij niet aan de kwalificaties meedoen. "Ik moet helaas zeggen dat ik het ga volgen", aldus Van den Hurk.

"Dan is de competitie in volle gang en krijg ik daar geen vrijstelling voor. Maar het wordt moeilijk hoor." Nederland moet zich onder meer plaatsen tegen Taiwan, China en Cuba. Dat zijn niet de minste honkballanden. Mocht Oranje doordringen tot de zes landen die aan het olympisch toernooi meedoen, kunnen ze wel rekenen op Van den Hurk: "Als ik fit ben, natuurlijk".

Seks voor de wedstrijd
Van den Hurk is met zijn 34 jaar niet de jongste honkballer. "Ik gooi ballen van wel 155 kilometer per uur. Om die snelheid te halen, dat gaat door je hele lijf. In een wedstrijd gooi ik zo'n 120 ballen. Dan heb ik wel vier of vijf dagen nodig om te herstellen."

Voeding is natuurlijk een ding waar Van den Hurk als topsporter goed op let. En de hormoonhuishouding moet in orde worden gehouden. Maar er zijn uitzonderingen. "Seks voor de wedstrijd? Ja, natuurlijk kan dat", lacht de honkballer. "Maar niet een paar uur van tevoren en niet te uitgebreid, hahaha."

Bij zijn vader in Veldhoven is hij nog geregeld. Hij heeft er een eigen gym ingericht en in de tuin staat de beste werpheuvel van Europa. "Dat durf ik wel te zeggen, ja", klinkt het overtuigend. Het is een klein kunstgrasveldje, met klei en gravel zoals de Amerikanen het hebben. Het is de beste van Europa, dat is gewoon zo. Ik heb daar een mooi scherm hangen met targets waarop ik kan gooien. Even mijn energie kwijtraken." Of daar foto's van bekende mensen op hangen, daar gaf hij niet echt antwoord op.

Talent begeleiden
Na zijn actieve carrière keert hij waarschijnlijk terug naar Europa. "Of dat ook echt Nederland wordt, weet ik niet". Maar hij ziet voor zichzelf wel een rol weggelegd in het Nederlandse honkbal en daarbuiten.

"Het begeleiden van jonge talenten, daar kan ik zeker wel een bijdrage aan leveren. Sporttalent an sich vind ik heel interessant." Dat hoeft niet beperkt te blijven tot honkbaltalent. Het gaat in principe om alle sporten. "Als je een bepaald niveau bereikt dan gaat het niet meer echt om het talent zelf, maar dat het meer tussen de oren is wat doorslaggevend is en dat vind ik wel heel interessant, om talent daarbij te helpen", aldus Van den Hurk.