"De hoeveelheid spetters verklapt niet altijd of dat het een goede of een slechte sprong is", vertelt jurylid Ralf van Kempen terwijl op de achtergrond de heren van de drie meter hoge plank springen. "Er zijn veel meer elementen die er toe doen. Je moet kijken naar de aanloop, hoe staat iemand klaar, de snelheid van de draai, zijn de knieën bij elkaar of juist te breed. De hoeveelheid spetters is absoluut belangrijk, het is de finishing touch. Maar het is zeker niet het enige dat belangrijk is."

Terwijl de deelnemers aan het warm springen zijn, klinkt er muziek door het zwembad. Als er voor het 'echt' gesprongen moet worden, is de muziek uit. "Dat is voor de concentratie", vertelt Ralf. En concentratie is zeker belangrijk. Bram Meulendijks, een groot talent uit Bergeijk, weet er alles van. "Mijn laatste sprong ging niet heel goed", vertelt Bram. Daardoor behaalde hij net geen podiumplek, maar werd hij vierde.

Plank is leuker
Bram springt van de één en drie meter hoge plank. De toren van tien meter is leuk, maar niet echt iets voor hem. "De plank is leuker, vind ik. Vooral het ritme van de plank, de hoogte die je in de lucht springt, het is elke keer weer anders." Bovendien is het moeilijker voor lange mensen om van de hoge toren te springen. "Kleine mensen zijn beter in moeilijke sprongen."

Vrijwilligers
Veel van de aanwezige juryleden en trainers zijn vrijwilligers. Ook de toernooidirecteur van het sportevenement is iemand die het doet uit liefde voor de sport. En ook een beetje omdat haar dochter een schoonspringer is.

"In het begin help je bij het evenement. De volgende stap is dat je de organisatie doet en vervolgens zoeken ze een directeur en dan zeg je: dat wil ik wel", vertelt Christine Praaterink. Haar dochter behaalde met het synchroonspringen de tweede plek. Individueel moest ze, helaas, geblesseerd opgeven. "Maar ook dat hoort bij de sport."