Als Wiegel naar haar werk gaat, komt ze met de trein. Ze woont in Rotterdam en de trein naar Breda rijdt vijf keer per uur. “Dat is hartstikke goed te doen. En als je dan aan komt rijden zie je de Grote Kerk er al boven uit steken”, zegt ze. “Als ik er dan heen fiets, door het park, langs het kasteel, denk ik: wat een ontzettend mooie werkplek.”

'Direct Verliefd'
“Ik hoor van Bredanaars dat ze een gevoel van thuis krijgen als ze de Grote Kerk zien en dat gevoel begrijp ik heel goed”, zegt ze. Wiegel had zelf ook al een tijdje een zwak voor kerk. “Ik zat in het bestuur van Breda Photo dus ik kende Breda vanuit de fotografie kant. De kerk kende ik van een tentoonstelling hier in de kerk. Toen ben ik meteen verliefd geworden op deze ruimte, op dit monument.”

Als je aan Wiegel vraagt wat ze mooi vindt aan de kerk, noemt ze vooral details. Als ze naar de groene nis loopt links naast de ingang, wijst ze en zegt ze: “Dit is een muurschildering die ik heel fraai vind, al is het alleen maar door de kleur. Dit is van het boogschuttersgilde geweest.” Ze wijst op de kleine kopjes van de gewone Bredanaars en de pijltjes die omhoog wijzen.

Marieke Wiegel laat in de video zien wat ze zo mooi vindt aan de Grote Kerk:

Alleen met liefde kom je er natuurlijk niet, Wiegel brengt ook ervaring mee. Ze werkte onder andere voor stichting World Press Photo in Amsterdam, voor het Institut Néerlandais in Parijs en voor Breda Photo. Ze woonde 15 jaar in de Franse hoofdstad en dat hoor je soms nog wel.

Huiskamer van Breda
Met de kerk heeft ze grootste plannen. Vanzelfsprekend wil ze de renovatie die nu bezig is tot een goed einde brengen. Ook wil ze de organisatie professionaliseren. En ze werkt aan plannen om de kerk meer smoel te geven. “De kerk is de huiskamer voor de Bredanaars, maar kan natuurlijk nog meer worden. Het idee is dat we actief gaan programmeren en dat we het profiel van de kerk helder en goed neerzetten.”

Een kleine wandeling door de kerk leert dat Wiegel goed op de hoogte is. “Af en toe moet ik wel heel even denken”, lacht ze. “Er zijn natuurlijk veel grafmonumenten, daar is deze kerk natuurlijk heel erg bekend om. Af en toe denk ik bij een anoniem graf: wie lag daar ook alweer? Maar ik ben me er helemaal in aan het verdiepen, dus ik vermoed dat ik voor de zomer alle details ken.”

Dat de Grote Kerk belangrijk is voor veel Bredanaars weet ze. “Juist die gelaagdheid vind ik mooi en al die verschillende verhalen. Daar luister ik graag naar. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat het een kerk is voor iedereen.” Ze gaat die uitdaging dan ook graag aan. “Om invulling te geven aan hoe je kerkelijk cultureel erfgoed een plek geeft in de huidige samenleving.”