'Hattrick Harrie' wordt hij sinds dit weekend genoemd. Zelf moet hij er, weer thuis in Luyksgestel, een beetje om lachen. "Ik vond het eerst nog wat eng, maar nu klinkt het goed." De prestatie van Lavreysen is uniek. Drie keer goud, eerst met een wereldrecord in de teamsprint, daarna de keirin en zondag op de individuele sprint. "Ik hoorde naderhand pas dat dit nog nooit eerder is gedaan", blikt Lavreysen terug. "Is wel heel bijzonder, niet te bevatten eigenlijk."

Supertrots
Moeder Loes Lavreysen zat op de tribune tijdens het WK in Berlijn toen Harrie naar zijn drie gouden medailles snelde. Supertrots natuurlijk. "Ja het was ongelofelijk," vertelt ze. "Die teamsprint hadden we wel een beetje verwacht, maar dat hij de keirin zou winnen hadden we nooit durven dromen. En dan ook nog de sprint. Het was heel mooi."

En dus hangen er nu drie regenboogtruitjes en drie gouden medailles in de woonkamer in Luyksgestel. En hij had er al drie van eerdere WK's. Maar een extra kast hoeft nog niet te worden gekocht in huize Lavreysen. "Het zijn maar hele dunne truitjes, dus nog plek zat"

Olympische Spelen
Een nieuwe lading medailles komt hopelijk al vrij snel naar Luyksgestel. Over 143 dagen beginnen in Tokio de Olympische Spelen. Maar de status van Lavreysen is sinds dit weekend natuurlijk veranderd. Hij is de te kloppen man, de prooi voor de rest van de wereld. En sportminnend Nederland verwacht waarschijnlijk niets minder dan drie keer goud. Lavreysen wordt er niet warm of koud van. "Ik ben wel gewend aan hoge verwachtingen. Eigenlijk was ik alleen op het WK in Hong Kong in 2017 bij mijn debuut de underdog. Ik weet niet beter, ik doe gewoon wat ik zelf vind dat goed is."