Het hele leven van Doy speelde zich af op een boerderij. Daar werd hij geboren. Daar woonde hij met zijn moeder, en broers en zussen. Daar bleef hij als enige over. Door zijn hoge leeftijd dreigde hij te moeten vertrekken.

Achterneef
Totdat zijn achterneef Toon zich meldde. Hij kocht de boerderij, samen met zijn vrouw Janne. Voor Doy werd de schuur omgebouwd tot een mantelzorgwoning. Het stel zorgt nu voor hem. En Doy kon op zijn geliefde plekje blijven.

Hij moest zelf even wennen aan de oplossing. “Eerst was ik er niet zo voor. Maar het zal er toch een keer van komen, hè.” Eva Zwart zag er meteen een verhaal in: “Wat wij zo bijzonder vonden is dat juist een achterneef besloot voor hem te zorgen. Dus niet familie die dichtbij staat.”

Wie zorgt voor je?
De filmmakers willen graag het maatschappelijk thema behandelen waar we allemaal mee te maken krijgen. Wie gaat er voor je zorgen als je het zelf niet meer kunt? Daarom moet de film straks op heel veel plekken vertoond worden, waarna de makers in gesprek willen gaan met het publiek. “Dan gaan mensen erover nadenken en gaan ze met elkaar in discussie.”

Inge Guffens hoopt dat we gaan nadenken over hoe we voor onze ouderen zorgen. ”Nederland heeft een probleem. Ouderen willen lang gezond thuis wonen. Als dat niet kan, moet je naar een verzorgingshuis. Maar dat is er niet meer. De volgende stap is een verpleeghuis, maar daar is de drempel zo hoog, dat je wel heel veel moet mankeren om daar terecht te komen. Ons probleem is hoe we dan omgaan met onze ouderen.”

Vertrouwde plek
Doy zelf is tevreden dat hij op zijn oude, vertrouwde plekje kan blijven, want verhuizen is nog niet zo gemakkelijk. “Als je niet meer kunt, wordt het anders. Mèr anders gà dè nie zo hendig.”

Meer over de crowfundingsactie lees je hier. Inmiddels is bijna een kwart binnen van de benodigde 17.500 euro. De actie loopt tot 12 april.