Susanne woont in Italië en begrijpt niet dat in Nederland de scholen nog open zijn
Volgens sommige deskundigen loopt Italië precies twee weken voor op Nederland. Wat daar gebeurt, kunnen we hier dus mogelijk ook verwachten. Voor Susanne zijn de gevolgen in haar dagelijks leven in Bergamo enorm. Alle winkels in het hele land moeten dichtblijven. Met uitzondering van supermarkten en apotheken. Haar man heeft zijn bloemenzaak dus noodgedwongen gesloten.
Luidsprekers op politieauto's
Toch is Susanne blij met de maatregelen. “Dit is de enige manier om het virus in te dammen, denk ik. Je ziet gewoon dat heel veel mensen, ook hier in Italië, het nog onderschatten. Dan is het nodig dat de regering maatregelen oplegt. Dat zou in Nederland ook moeten gebeuren.” Iedereen wordt gemaand binnen te blijven.
In een paar dorpen verderop rijden zelfs politieauto’s rond met luidsprekers op het dak, waarmee mensen worden opgeroepen hun huizen niet te verlaten. Het ziekenhuis in de buurt kampt met een tekort aan bedden op de intensive care. “Van een vriendin die in het ziekenhuis werkt hoorde ik dat er te weinig mondkapjes zijn, ook voor het personeel. Die werken dan dus zonder bescherming. Of delen de mondkapjes met elkaar.”
In de rij voor de apotheek
Een tripje naar de apotheek is een van de weinige redenen om nog buiten te komen. “Ik moest medicijnen halen bij de apotheek. De rij staat buiten, er mag maar één persoon tegelijk naar binnen en die moet dan een mondkapje op en handschoenen aan.” Het zijn onwerkelijke praktijken. “Best beangstigend ook wel, maar het gaat niet anders.”
In Nederland zijn zulke maatregelen nog niet aan de orde. Onbegrijpelijk, vindt Susanne. “Mijn familie in Waalwijk hoort natuurlijk mijn verhalen, die blijven wel zoveel mogelijk thuis. Maar de rest van Nederland… Zolang de regering er niet achter staat, is het dweilen met de kraan open.”
Sterk zijn voor elkaar
En ja, dat heeft dan gevolgen voor de economie. Winkels zijn dicht, mensen kunnen niet naar hun werk. “Ik snap wel dat mensen zich daar zorgen om maken. Zelf hebben we gelukkig een klein buffertje, maar dat geldt niet voor iedereen hier.” Toch is het volgens Susanne de enige goede optie. “We moeten met z’n allen sterk zijn voor elkaar. Iedereen is voor elkaar verantwoordelijk.”