Jan Boelhouwer was burgemeester in een roerige tijd. In zijn gemeente was veel drugscriminaliteit en hij werd zelfs bedreigd. We gaan met hem naar drie plekken die zijn ambtstermijn hebben getekend.

Eerste stop is de Vincent van Goghstraat in Rijen. We staan voor een hek, verder komen we niet. "Hier zat een enorm drugslab in. Honderden op elkaar gestapelde vaten. Met zoutzuur, aceton: alles wat je nodig hebt om synthetische drugs te maken. Een enorme rotzooi was het."

Het terrein ligt midden in een woonwijk. Een levensgevaarlijke situatie, concludeert Boelhouwer: "Als een van die vaten was omgevallen en er was een vonk bij gekomen, dan hadden de huizen in de buurt grote schade op kunnen lopen door de ontploffing of door brand."

Boelhouwer zette, samen met ondermeer collega Jan Hamming in de gemeente Heusden de drugscriminaliteit in Brabant op de kaart. Hij betaalde ook een prijs. Wapenhandelaar Jan B. bedreigde hem met de dood. B. werd ervoor veroordeeld, maar het greep flink in in Boelhouwers' leven.

Terugblikken op die periode vindt de burgemeester lastig: "Wat moet ik daar nou van zeggen? Het is buitengewoon vervelend, want mijn gezin kreeg er ook mee te maken. Maar wegkijken is geen optie. Ik zie het zo: op het moment dat criminelen je bedreigen, dan betekent het dat je op de goede weg zit. Dat je beet hebt. Want je komt bij hun reden van bestaan: geld verdienen met criminaliteit. Het was voor mij meer een aansporing om door te gaan dan een reden om te stoppen."

Door naar een leukere plek. We gaan in Rijen naar Boelhouwers favoriete kunstwerk. De Margrieten van Paul Veroude. Vier torenhoge bloemen die richting de vier kernen van de de gemeente Gilze en Rijen wijzen. Boelhouwer kan er alleen erg enthousiast over spreken: "Fantastisch natuurlijk! Echt een landmark van de gemeente. De kleur, de plek, de ruimte die het uitstraalt. Dit is zo ontzettend mooi gemaakt. Ik krijg er nooit genoeg van."

Tot slot gaan we naar Molenschot. Een dorp waarbij je meteen het 'Ontdek je plekje'-gevoel krijgt. Het tv-programma van de AVRO waarin in de jaren tachtig pittoreske plaatsen in Nederland werden geportretteerd. Natuurlijk gaan we naar het kapelletje van Sint Anna. Maar dat is lang niet het enige. "Er zijn hier allemaal rijksmonumenten bij elkaar", legt Boelhouwer uit. "De kerk, de pastorie, het beeld voor de kapel, de kapel zelf natuurlijk, die schuur die daar staat. Dit dorp heeft een monumentendichtheid zoals je in Amsterdam nog niet tegenkomt."

We lopen de kapel in. Een bedevaartsoord. 'Sint Anneke, Sint Anneke, geef mij toch een manneke'. Boelhouwer heeft vooral aandacht voor de verhalen die mensen in het schrift in de kapel schrijven. Emotionele verhalen over eenzaamheid. Vrijgezelle mannen en vrouwen die hunkeren naar een vaste partner. "Mensen vertrouwen dat hier aan het papier toe en dat is mooi. Dat mensen hier hoop vinden ontroert mij, hoewel ik niet gelovig ben."

Jan Boelhouwer neemt binnenkort afscheid van een lang leven in het openbaar bestuur. Hij was provinciebestuurder, Tweede-Kamerlid, burgemeester. Maar, bezweert hij, hij gaat niet alleen maar thuis zitten: "Dat zit niet in mijn aard. Ik ben bijvoorbeeld gevraagd om naar het kiessysteem van de waterschappen te kijken. En er komen vast nog veel meer dingen langs. Ik ben voorlopig nog niet van plan alleen maar achter de geraniums te gaan zitten."

LEES OOK: Met dood bedreigde Jan Boelhouwer weigert te buigen voor Jan B.: ‘Andere kant opkijken geen optie'