Het hele gezin is sinds zondag weer thuis. De dag van de geboorte voelde wel dubbel, zegt Mathijs, omdat zijn oma die ochtend onverwachts overleed. "Als ze ons zag, zei ze dat ze hoopte dat ze het kindje nog kon zien. Dat is net niet gelukt." Het is een groot verlies, zegt Mathijs. "Maar het is wel mooi dat daar dan nieuw leven voor in de plaats komt."

Veel nieuwe ouders krijgen in het ziekenhuis al bezoek. Maar dat leek nu even niet zo verstandig, zegt Mathijs. "Er zou een iemand per keer mogen komen, en ze adviseerden dat dezelfde persoon te laten zijn. We gaan niet kiezen tussen ouders, dachten wij. Dat die moeder wel mag en de andere niet."

De opa's en oma's moesten dus even wachten. Zijn schoonouders zijn inmiddels op kraamvisite geweest. Met zijn eigen ouders is dat wat lastiger, legt Mathijs uit. "Die hebben haar alleen via Facetime gezien. Mijn vader heeft lichte koorts en moet hoesten en mijn moeder hoest ook. Die zeiden zelf: we blijven binnen."

Geen gehoest en gesnotter bij het kindje dus. Maar hoe ga je verder als kersvers ouder met het virus om? "Het is onze eerste, maar als je een baby hebt, was je sowieso al veel je handen", zegt Mathijs. Ook blijft het kraambezoek beperkt tot een select groepje 'fitte' familie en vrienden.

Er komt wat planning aan te pas. "Mijn zus is zondag langs geweest. Die werkt op de intensive care van het Máxima in Veldhoven, moest maandag beginnen en had nog geen coronapatiënten op de afdeling gehad, maar ze dacht dat dat snel ging veranderen. Ik vind het een fijn idee dat ze voor die tijd langs kon komen."

Kraamhulp
Ook met de kraamhulp aan huis is het nu even rekening houden, zegt Mathijs. "Die heeft een duidelijke richtlijn van haar werk meegekregen: als er bezoek komt, dan niet als zij hier aan het werk is, zodat zij daar niet mee in contact hoeft te komen."

Maar twee meter afstand tussen de visite en het wiegje met Zoë? Dat is niet aan de orde, zegt Mathijs. "De mensen die dicht bij ons staan, willen haar ook graag zien. Als die fit zijn, dan mogen zij haar ook vasthouden. Aan de ene kant is het jammer dat je niet veel bezoek kan ontvangen, maar het is ook lekker rustig. Zo wen je met zijn drietjes aan elkaar en heeft ook de moeder nu veel rust. Je hoort ook wel eens dat het op begin zo druk is met kraambezoek, dat de moeder uitgeput is. Dat is nu beperkt gebleven."

Ze zullen deze dagen niet snel vergeten, zegt Mathijs. Het is een verhaal om later aan Zoë te vertellen: hoe zij midden in een virusuitbraak geboren werd. Maar: "Het allerbelangrijkste is dat moeder en die kleine het goed maken", zegt Mathijs nuchter. "Het gedoe eromheen, dat is dan in principe bijzaak."