Dakloze Marco leeft al 15 jaar op straat, maar noemt coronacrisis de moeilijkste tijd ooit
Hij was de afgelopen maanden bezig met een lange wandeltocht naar Santiago de Compostella, maar werd door de coronacrisis weggestuurd uit Spanje, Frankrijk en België. Nu zit hij in Breda, waar hij noodgedwongen onder een viaduct moet slapen.
Geen eurootje meer
“Door het virus word je als dakloze behandeld als een melaatse. Normaal gesproken kan ik nog wel een eurootje bietsen of een daklozenkrant verkopen. Dat lukt niet meer", aldus Marco. "De binnensteden zijn uitgestorven en als je met een krantje komt aanzetten, doen mensen snel vijf passen terug.”
Ook een veilige slaapplek vinden is moeilijker volgens de dakloze Marco. “Ik kan wel op een slaapzaal gaan liggen met vijftien man die verslaafd zijn en hoesten, maar dat lijkt me ook niet erg gezond nu.” Daarnaast is er een beddentekort omdat er minder mensen op één plek worden opgevangen.
'Niet de enige in deze situatie'
Volgens Marco zijn er wel extra ruimtes ingericht voor daklozen, zoals sportzalen, maar daar voelt hij zich niet prettig bij. “Dan lig je met tweehonderd man in een sportzaal. Fijn dat ze dan de stretchers anderhalve meter uit elkaar hebben gezet maar ja, eigenlijk mag je niet met meer dan honderd man in een ruimte zijn.”
Bij een eventuele lockdown van ons land kan Marco sowieso geen kant meer op. "Dan moet iedereen binnen blijven, maar ben ik genoodzaakt om buiten te slapen." Toch kan Marco de situatie nog steeds relativeren. "Ik ben niet de enige in deze situatie. Gedeelde smart is halve smart. Maar daklozen krijgen het nu aardig voor hun kiezen."
Lees al het nieuws over het coronavirus op onze speciale themapagina.