“Hoe gaat het met je?” Hoofd medische staf Henk Koot van het MMC stelt een simpele vraag, maar het antwoord is niet te horen. Een arts aan wie de vraag gericht is, draagt naast beschermende kleding namelijk een mondkapje. Dat beschermt hem, maar dempt tegelijkertijd geluid. Bovendien scheidt een deur met daarin een raam, waardoor ze elkaar wel zien, het tweetal. Nee, dat maakt de communicatie er niet gemakkelijker op.

Het luchtige tafereel staat in schril contrast met de ernst waarmee het personeel hier te werk gaat. Op deze vleugel van het MMC houdt beademingsapparatuur negen ernstig zieke coronapatiënten in leven.

Voorwaarden
Een bezoek aan de ic van het Veldhovense ziekenhuis is eigenlijk uit den boze. Bij wijze van uitzondering laat woordvoerder Jesper Rijpma de afdelingsgang toch zien om een indruk te geven hoe het er 'in de frontlinie' aan toe gaat. Daaraan is een aantal voorwaarden verbonden: als het plotseling druk wordt, gaat het bezoek niet door. Op geen enkele manier mag het medische proces in geding komen. De gang waarover ic-personeel in beschermende pakken loopt, is deels afgezet met een rood-wit lint: verboden toegang.

We blijven dus in het ‘schone’ deel van de tot corona-unit omgebouwde afdeling. Oftewel: de kant van de gang waar de enige niet-coronapatiënt op deze afdeling ligt.

Scheidingswand op wieltjes
Piepjes volgen elkaar regelmatig op en ook de inspanningen die beademingsapparaten verrichten zijn hoorbaar. Het geluid doet denken aan het opblazen van een ballon.

Een provisorisch in elkaar gezette scheidingswand met toegangsdeur op wieltjes is de fysieke grens tussen ‘de frontlinie’ en de normale ic. Deze is verplaatsbaar, waardoor de corona-unit groter of kleiner gemaakt kan worden als de toestroom van besmette personen toe- of afneemt. Hoe meer coronapatiënten, des te verder de wand op de afdeling komt te staan. Het mobiele bouwsel fungeert zo onbewust als stille coronateller van de ic.

Via een raampje in de deur is een blik over de coronagang mogelijk, van kamers zijn enkel de deuropeningen te zien. Het contrast is groot. Links houden medewerkers in hun dagelijkse werkkloffie achter de balie computerschermen in de gaten. Aan de andere kant van het bureau zijn verpleegkundigen en artsen compleet onherkenbaar, vanwege de beschermingspakken die ze aan hebben. Het voelt surrealistisch aan hier te staan.

In onderstaande video kijk je even mee op de intensive care in Veldhoven:

Snoetje
Personeelsleden dragen blauwe jassen om zich te beschermen tegen het coronavirus. Ook dragen zij een spatbril, handschoenen en ‘een snoetje’. In zorgtermen is dat een ander woord voor mondkapje. Een haarnetje mag, maar is niet verplicht. De kleding houden ze hun hele shift, soms wel twaalf uur lang, aan.

Op de balie staan rollen papier, een doos mondkapjes en een fles water: Bar le Duc. Dat is geen overbodige luxe. Het non-stop aan aanhouden van de jassen veroorzaakt een broeikaseffect: personeel heeft het vaak bloedheet.

Medewerkers lopen kalm op en neer, babbelen soms wat en duiken dan een kamer in. Het lijkt rustig op de afdeling, maar in werkelijkheid wordt hier keihard gewerkt. Een arts neemt een mobieltje aan. Niet veel later krijgt hij een spuit met medicatie overhandigd en loopt hij door een deuropening. Boven een van de kamerdeuren knippert een rood lichtje. Tien minuten duurt het bezoekje als de woordvoerder aangeeft: het is tijd om te gaan.

Waardig afscheid
Er gebeurt namelijk meer in het ziekenhuis. Achter de schermen maakt het MMC zich klaar om de toestroom aan coronapatiënten op te vangen. Zo zijn personeelsverloven ingetrokken en ging een streep door geplande operaties, 'maar we zijn wel open voor ‘gewone’ spoedgevallen'.

Medewerkers krijgen bijscholing en de ingang van de spoedeisende hulp is 'coronaproof' gemaakt. Zo is een van de ambulancegarages omgebouwd tot ‘triageruimte’. Hier scheiden verpleegkundigen onder leiding van een arts potentiële coronapatiënten van niet-coronapatiënten. Daarnaast plust het ziekenhuis de intensive care capaciteit flink op door het aantal plekken minimaal te verdubbelen.

Nieuw is bovendien een afdeling waar palliatieve zorg aan coronapatiënten geboden wordt. Hier liggen mensen voor wie genezing niet meer mogelijk is en waar naasten ‘waardig afscheid’ kunnen nemen. Rijpma: "Hier gelden andere bezoekregels voor familie, kunnen we meer privacy bieden en vindt begeleiding door medewerkers plaats.”

'Onder controle'
Toch zijn de ogen met name gericht op de ic van het MMC. De situatie is volgens Rijpma nu nog onder controle, mede door uitplaatsingen van patiënten naar andere ziekenhuizen en uitbreiding van de eigen capaciteit.

Terwijl de woordvoerder dit onderwerp aanstipt passeert hij een tv waarop RIVM-topman Jaap van Dissel de Tweede Kamer inlicht over de laatste ontwikkelingen. De groei van het aantal coronapatiënten lijkt wat af te zwakken. "Dat is een goed teken", mompelt Rijpma. In Brabant moet de verwachte piek van ziekenhuisopnames echter nog komen. Dit weekeinde is het alle hens aan dek. Of alle genomen maatregelen dan voldoende zijn? Rijpma kan het niet voorspellen. “Het blijft spannend.”

LEES OOK:

Karin werkt op de intensive care en helpt coronapatiënten. 'Ze zijn uitgeput en happen naar adem'

Vereniging voor Intensive Care maakt zich zorgen om samenwerking met ziekenhuizen buiten Brabant

Lees alles over het coronavirus op onze themapagina.