“Mijn moeder was al een week ziek thuis toen de huisarts belde en zei dat ze even op het spreekuur voor corona moest komen. Ze werd onderzocht en in sneltreinvaart naar de triagetent van ziekenhuis Bernhoven gestuurd”, zo begint dochter Kelly het verhaal. “Na een paar testen wisten ze dat ook onze moeder positief was.”

Tot overmaat van ramp kon Jeanne, gezien het extreem hoge aantal besmettingen in de regio, niet in Bernhoven blijven. In plaats daarvan werd ze de volgende dag met de ambulance naar het Antonius Ziekenhuis in Sneek gebracht. “Een emotionele achtbaan”, aldus haar 43-jarige dochter.

Zwaaien door een raampje
“Omdat ze niet veel bij zich had, zijn we afgelopen zondag met een tas vol spullen naar Sneek gereden. Wetend dat we haar niet mochten zien. Dus 400 kilometer van Uden naar Sneek en terug zonder een glimp van ons mam.”

Maar, en meteen de reden waarom Kelly de loftrompet steekt over het zorgpersoneel, dat liep even anders. “Toen we de tas op de afdeling hadden gebracht, wilden we even met beeld bellen, zodat het net leek of we toch dichtbij waren. Op dat moment was er een verpleegkundige onze moeder aan het verzorgen. Ze vertelde dat er ergens achter een brandtrap een raampje niet afgeplakt was, waar ze ma naar toe zouden brengen zodat we toch even konden zwaaien.”

“Wij vlug naar dat raampje rennen, wat op de isolatieafdeling uitkeek. En ja, daar stonden ze met haar! Zo’n emotioneel moment, echt onbeschrijfelijk. Respect voor de verpleegkundigen die ondanks alle hectiek en stress dit voor ons tussendoor wilden doen.”

Uitvaart
De familie is hard getroffen door het virus. “Vandaag was er een uitvaart van een familielid van ons die aan corona is gestorven. We hadden een link gekregen zodat we via YouTube live mee konden kijken. Ook mijn moeder die nog steeds in Sneek ligt.

Weer een verpleegkundige die vroeg of mam dit aankon. Ze bood aan om, ondanks de coronadrukte, samen met mam te kijken zodat ze haar emotioneel zou kunnen ondersteunen. Hoe lief? Superlief!”, aldus Kelly.

“We willen alle mensen uit de zorg bedanken en ons respect tonen. Ze hebben het zó druk en maken toch altijd weer tijd. Dat is heel bijzonder. Onze moeder is sinds twee dagen iets aan de betere hand. Ze zal voorlopig nog in het ziekenhuis moeten blijven omdat ze nog niet zonder zuurstof kan, maar we zijn positief en hopen dat ze snel weer bij pa in het zuiden mag zijn. Die is best van slag en je kunt nu goed zien dat ze samen écht een twee-eenheid zijn.”

Lees al het nieuws over het coronavirus op onze themasite.