Linda (niet haar echte naam) benadrukt dat ze de uitvaartverzorger absoluut niks wil verwijten, die roeit ook met de riemen die hij heeft. "Maar het geeft wel aan in wat voor tijd wij leven. Als ik dan lees dat de sterftecijfers op dinsdag minder snel stegen dan voorheen dan is dat mooi, maar onze realiteit is nu even anders. Je wordt als nabestaande met je neus op de feiten gedrukt."

'Constant in de wacht gezet'
Het begon al met het eerste gesprek met iemand van DELA. Dat vond al snel na het overlijden van haar oom op zaterdag plaats. Via videobellen kregen Linda en haar familie een medewerker te spreken in de regio Den Haag. "Dat viel ons meteen al op. Alle medewerkers uit onze regio waren niet beschikbaar. Dat geeft al aan hoe druk het is."

"Toen wilden we met de uitvaartmedewerker een dienst regelen in een crematorium. Dat werd echt een drama." Linda volgde via videobellen hoe de medewerker van DELA te werk ging. "Die werd constant in de wacht gezet of de verbinding viel weg. De frustratie was enorm. Wat ik schokkend vond: het crematorium werkt in het weekend door, ook in de avonden werken ze, en nog is er geen plek. Dat zegt wel iets."

Linda wil haar oom het liefst in zijn woonplaats laten cremeren. "Uden had onze voorkeur, maar we hebben ook gekeken naar Nieuwkuijk, Rosmalen, Tiel, Nijmegen... nergens was plek." Uiteindelijk werd er toch een plek in Uden gevonden, maar wel pas dik een week later, tien dagen na zijn overlijden. Wettelijk moet iemand maximaal zes werkdagen na het overlijden begraven of gecremeerd worden. Dat wordt hier net gehaald, omdat maandag Tweede Paasdag is.

"Toen kwam de volgende zoektocht. Mijn oom zou zijn overgebracht naar een uitvaartcentrum in Oss, maar daar bleek hij niet te zijn. Daar was ook alles al vol." Het was het begin van de volgende zoektocht. "Het was onwerkelijk, weer een belronde, weer onduidelijkheid. Uiteindelijk hebben we achterhaald waar hij was." Dat bleek in Schaijk te zijn, "Ik weet nog steeds niet wat voor plek dat nou precies is, een soort tussenstation. In ieder geval kun je er geen afscheid nemen, daar is die locatie niet voor bedoeld."

En afscheid nemen was nou juist zo nodig. "Voor mijn neef was het heel belangrijk om zijn vader nog even te kunnen zien. Hiervoor had hij alleen kunnen videobellen vanwege corona", vertelt Linda. In het verzorgingstehuis van de man waren meerdere coronagevallen.

Uiteindelijk is maandagochtend, twee dagen na het overlijden, een uitvaartcentrum gevonden waar hij 'definitief' naartoe kon, in Vlijmen. "Weer na een enorme belronde." Linda verbaast zich over de gang van zaken. "Er wordt gebeld met de vraag of er ruimte is, soms is die er, dan koppel je het even terug naar de familie. Als je terugbelt, is er dan soms alweer een nieuwe overledene tussengekomen en is er geen plaats meer."

Reactie DELA
Linda blijft benadrukken dat ze niemand iets verwijt. "Ik wil absoluut niets negatiefs over DELA zeggen, iedereen doet ontzettend zijn best. Mijn verhaal is zeker geen klacht, maar het laat wel zien wat hier speelt. Ik merkte aan die vrouw van DELA ook dat ze dacht: jeetje, wat is hier aan de hand? Voor haar was het ook nieuw leek het."

DELA liet eerder weten dat het druk is in de uitvaartbranche, maar dat ze de drukte nog goed aankunnen. Dat is volgens de uitvaartverzorger nog steeds zo, al kan het soms langer duren voordat iemand gecremeerd wordt als de familie dat graag dicht bij huis wil: "Wat een enkele keer voorkomt is dat de familie een specifieke wens heeft waar wij niet aan kunnen voldoen binnen de wettelijke termijn. In dat uitzonderlijke geval wordt dan op verzoek van de familie uitstel gevraagd." DELA benadrukt dat dit niet vaak voorkomt, ook niet in coronatijd: "Het gaat echt om uitzonderingen. "