Al 35 jaar is het bonbonzaakje aan de Schootsestraat een begrip in Eindhoven. Een echt familiebedrijf, ooit opgericht door de ouders van Walter. De naam Hilfrawa is gebaseerd op de namen van de eigenaar en zijn ouders: Hi(lke), Fra(ns) en Wa(lter).

Vader Frans leeft niet meer, moeder Hilke (82) is af en toe nog in de winkel te vinden. "Ze springt dan bij met het vouwen van doosjes en maken van strikjes, lekker mee hobbyen", vertelt Walter.

De maatregelen die eind maart werden aangekondigd om het coronavirus te bestrijden, waren een schok voor de chocolatier. "Even vreesde ik dat we helemaal dicht moesten, en dat de klanten weg zouden blijven. Maar gelukkig pakt het goed uit voor ons. We hebben tien procent minder omzet, dat valt reuze mee. We mogen niet klagen."

Het winkeltje is slechts twee vierkante meter groot. Met de anderhalvemeter-regel kan er dus maar één klant per keer naar binnen. "De rij is doordat iedereen afstand moet houden langer dan ooit", zegt Walter. "Echt, soms is het hier net de Efteling, zo druk, en kan ik bordjes neerzetten: 'Hier nog drie kwartier wachttijd'. Maar niemand klaagt of moppert, iedereen wacht geduldig op z'n beurt."

Ook binnen worden de regels rond het coronavirus strikt nageleefd. "We werken allemaal met handschoenen en houden alles voortdurend schoon met desinfecterende doekjes. Ook bij de deur liggen er doekjes voor de klanten."

Brievenbusdoosjes met paaseitjes
Ook van bedrijven krijgt Hilfrawa regelmatig orders. Veel ondernemingen bestellen chocolade als relatiegeschenk of als traktatie voor het personeel. "Nu zo'n beetje iedereen thuis zit, zat een chocolade paashaas er niet in. Want hoe krijg je dat bij iedereen thuis?", aldus Walter. "Daar hebben we iets creatiefs op bedacht: doosjes met paaseitjes die zo in de brievenbus kunnen."

Waarom chocolade zo populair blijft? Walter weet het wel. "Chocolade doet een mens goed. Er zit een stofje in dat iemand een goed gevoel geeft, daarom eten we er zo graag van."

Nu draaien de eigenaar en zijn vijf collega's nog dagen van twaalf, dertien uur, maar na moederdag wordt het rustiger. "Het is bij ons net als bij de ijscoboer, maar dan net andersom. Een half jaar pieken, een half jaar rustig."