“Normaal reis ik als clown met mijn vlooientheater rond, maar nu is alles natuurlijk stilgelegd. Ik wilde niet op de bank blijven zitten. Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en ben met mijn orgel op pad gegaan”, vertelt Milko Steijvers, die eerder directeur van het ter ziele gegane circus Renz was.

Gekleed in een paars glitterjasje, gouden schoenen en witte handschoentjes staat hij trots naast zijn orgel. Het is warm in de zon, maar Milko draait fanatiek door. “De ouderen komen langzaam naar buiten nu, ik wil een glimlach op hun gezicht toveren.” Hij wijst naar een balkon waar een mevrouw op een stoeltje zit te genieten.

Bijzonder orgel
Het mini-orgel van Milko is bijzonder. “Het is een heel oud orgel uit 1974. Er zitten geen papieren boeken in, maar een soort chips. Ik hoef alleen maar op een knopje te drukken en dan zoekt ie het vanzelf op.” De ouderen hebben genoeg keuze uit het muziekassortiment van Milko: “Er zitten driehonderd nummertjes in, van Hollands en Duits tot Amerikaans. Noem maar op. Maar mijn favoriet zijn de meezingers natuurlijk, zoals André Hazes of Frans Bauer. "

In het zonnetje
Een groepje bewoners aan de andere kant van het hofje moet achter een lint blijven. Er is een meneer bij die zichtbaar geniet. “Ik hou echt van muziek, hier in het verzorgingstehuis ben ik diskjockey.” Hij vervolgt zijn verhaal wat somber. “Mijn situatie is al droevig genoeg, mijn vrouw is nu twee jaar dood nadat ze zeven jaar dement is geweest. Toen ben ik naar dit verzorgingstehuis gegaan want het ging niet meer.”

De komst van Milko met zijn orgel was zeer welkom. “Soms is het moeilijk om te vergeten wat ik heb meegemaakt maar vandaag is dat even gelukt. Ik word in het zonnetje gezet zo.”

De buurvrouw, een mevrouw in een rolstoel, vult schreeuwend aan: “De muziek moeten we hebben, anders leven we niet meer!."