Franske van café De Brabander aan de Costa del Sol: 'Ik hoop dat deze ellende snel voorbij is'
Frans Damen, ook wel Franske de Brabander genoemd, is een goedlachse kastelein die altijd in is voor een geintje. Maar op dit moment niet, zo wordt de gebruikelijke mop even niet verteld. Hij klinkt serieus en zijn aandacht is ergens anders. Met de telefoon in de hand vertelt hij namelijk vanuit zijn kroeg in La Carihuela over het surrealistische beeld dat hij op dat moment voor zich ziet.
Mannen in witte pakken
"Er lopen hier nu mannen in witte pakken over straat met van die spuiten voor insecticide", zo vertelt hij. "Ze desinfecteren de boulevard met een of ander goedje. Dan doen ze ook de deurklinken en de muren. Zo willen ze corona verwijderen. Het ziet er vreemd uit en dat gaat de hele dag door. Maar het is zo amateuristisch als wat, want het gaat straks regenen en dan is alles er weer afgespoeld. Maar ja, een andere cultuur, een andere denkwijze."
Wij kennen in Spanje niet zo'n steunpakket als in Nederland, het is hier nog lastiger.
In La Carhuela, gemeente Torremolinos aan de Costa del Sol, hebben ongeveer zo'n honderd horecazaken een Nederlandse eigenaar. Twintig procent daarvan is Brabander. Bredanaar Frans Damen heeft een café en een restaurant. En die zijn, net zoals de horeca in Nederland, verplicht gesloten. Maar waar de Nederlandse overheid de horeca financieel wat tegemoet komt, is dat in Spanje niet het geval.
"Wij kennen hier niet zo'n steunpakket als in Nederland", vertelt Frans vanuit Spanje. "In Nederland kregen ondernemers 4000 euro om de vaste lasten te betalen, maar dat vangnet is er hier niet. Werknemers komen in de bijstand, net als ikzelf. Ik krijg 700 euro per maand. In Nederland is de steun al niet toereikend voor veel horecaondernemers, maar hier is het dus nog lastiger om je hoofd boven water te houden."
En dus moet de Bredase horecaondernemer, die al tien jaar in Spanje boert, zijn reserves aanspreken. En hopen, heel hard hopen dat de ellende snel voorbij is en de toeristen weer naar Spanje mogen én willen komen.
"Ik heb een Hollands café", legt Frans uit."En ik ben erg afhankelijk van het toerisme, want de Spanjaarden zelf komen hier niet. Ik moet het hebben van Nederlanders en Belgen, die zorgen in de zomer voor mijn inkomsten. Maar ja, die kunnen hier nu niet komen. De grenzen zijn dicht en er wordt niet gevlogen. Zo lang dat niet wordt opgelost, ziet het er niet goed uit. Geen toeristen is geen omzet."
'De paniek begint te komen'
"Ik ben bang dat het een zaak wordt van de lange adem", vervolgt de eigenaar van café De Brabander. "Maar als hier tot september of oktober geen toerist komt, hebben wij een groot probleem. De Nederlandse ondernemers hier beginnen dan ook goed zenuwachtig te worden en het eerste restaurant is er al mee gestopt. Men is bang voor de toekomst, de paniek begint te komen. Gezondheid is belangrijk, maar wat betreft de lockdown vragen velen zich al af of het middel niet erger is dan de kwaal."
Wel of geen strand?
Voorlopig zal die angst niet weg genomen worden, zo lijkt het. Het zeer zwaar getroffen Spanje zit op slot en de regels zijn er strenger dan in Nederland. Frans mag af en toe een boodschap doen, maar na acht uur 's avonds mag hij niet meer naar buiten.
"Ook als de regels versoepeld worden en er weer op Spanje gevlogen mag worden, is het maar de vraag of het goed komt", beseft Damen. "Een anderhalvemeter-economie werkt niet in de horeca. Mensen komen hier voor ontspanning, voor een leuke zonvakantie. Dus tja, mogen de toeristen straks wel het terras of het strand op? Er zijn nog zoveel vragen. Ik ben wel bang voor de toekomst."