Er waren al regels rondom corona op de veren over de Maas. Zo mochten er maximaal twintig fietsers per keer aan boord. Maar op drukke dagen werden de regels compleet genegeerd. Het niet houden aan de anderhalve meter, het maximumaantal fietsers dat aan boord mag en de discussies met passagiers die dit telkens oplevert, zijn de veermannen helemaal zat. Zeker nu hun geliefde collega Wim Borneman aan het virus is overleden.

Ouderen, toerfietsers en jongeren. Ze hebben allemaal lak aan de regels, zegt John van den Akker van Stichting de Maasveren. "Dat we de komende weekenden en op feestdagen als Hemelvaart en Pinksteren geen recreanten overzetten en dus minder verdienen, nemen we voor lief", zegt hij. "We moesten iets doen voor het bewustzijn van de mensen die van onze diensten gebruik maken."

Het gedoe met de fietsers speelt al langer, maar het heeft nooit zo hoog opgespeeld. "Eigenlijk was de dood van een collega bij mijn personeel de druppel", refereert Van den Akker aan de onlangs overleden veerman Wim Borneman. "Wellicht dat mijn werknemers daardoor extra gefrustreerd, kortaf en bot hebben gereageerd."

In 2011 maakte Omroep Brabant een portret van veerman Wim Borneman:

Wim Borneman uit het Gelderse Batenburg was een enorm geliefd veerman. Al sinds zijn vijftiende voer hij op de pont. In 2011 ging hij met pensioen. Dat viel hem toen zwaar. "De veerboot is mijn lust en mijn leven. Ik ben op het water geboren en heb er zelfs mijn vrouw leren kennen. Ze kwam altijd bij mij over de pont", verteld Borneman destijds tegen Omroep Brabant. Na zijn pensioen bleef hij als invaller varen. Afgelopen vrijdag was de uitvaart van de veerbaas.