Een vrolijke Jelle met fel blauwe ogen zwaait de deur open van zijn huis. Zijn vrouw wijst de weg naar het atelier, als Jelle boven snel nog even schoenen aantrekt. “Let maar niet op de rommel”, verontschuldigt ze zich. “Het was een vervelende tijd, dus we hebben weinig tijd gehad om schoon te maken.”

LEES OOK: Jelle speelde gitaar voor zijn artsen terwijl hij werd geopereerd aan een hersentumor

Eenmaal in het atelier, veegt Jelle vol energie schaafsel van z’n werkblad en zet hij nog wat spullen weg zodat het niet te rommelig is in beeld. Een werkplaats zoals je hem zou verwachten bij iemand die gitaren repareert. Vijlen, een bakje met plectrums en een apparaat wat bedoelt lijkt om er hout mee te schuren. Jelle manoeuvreert zich er vlot tussendoor.

Niks aan deze man verraadt dat hij twee maanden geleden nog een hersenoperatie heeft ondergaan. Hoe het met hem gaat? “Goed, ik had van te voren al geen klachten eigenlijk, en nu ook niet. Maar dat is het voordeel van erbij blijven tijdens een operatie, je hoeft niet te herstellen van de narcose.”

Tumor zo groot als krentenbol
De tumor in Jelle’s hoofd was ongeveer 7 centimeter. “Een kleine krentenbol dus”, zegt hij. Van de operatie zie je bijna niks meer. “Ze hebben een hele mooie soort van U maar dan op z’n kop gemaakt hier bij m’n oor”, wijst hij aan. Zijn donkere haar, met bij de slapen wat grijs, is er inmiddels zo overheen gegroeid dat je het alleen ziet als je het weet en goed kijkt.

Ook aan zijn gitaarspel merk je niet dat een legertje specialisten met z’n hersenen bezig is geweest. “Ik krijg nu wel wat last van m’n vingers merk ik”, zegt hij na wat nummers te hebben gespeeld. “Maar dat is voornamelijk omdat het hier koud is.”

Prettige operatie
Als Jelle praat, slaat hij af en toe argeloos wat snaren aan. “Prettig is een vreemd woord voor een operatie misschien. Maar de artsen zijn zulke fijne rustige mensen en er was een goede sfeer. Dan kun je niks anders dan je daar aan over geven. En als ik dan nog een beetje gitaar kan spelen ook, is het helemaal mooi”, lacht hij. “Maar ik lag natuurlijk niet echt lekker. M’n hoofd zat vast in een klem, en ik lag een beetje op m’n zij.“

Inmiddels heeft Jelle met zijn actie al elfduizend euro opgehaald. Daar is hij heel blij mee, maar hij blijft nuchter onder alle aandacht. “Ik ben blij dat het probleem op deze manier de aandacht krijgt die het verdient”, zegt hij stellig. “Want als je te horen krijgt dat je een kwaadaardige hersentumor hebt, is dat wel zo’n beetje de slechtste kaart die je kunt trekken. Het gebeurt ook veel jonge mensen en er is eigenlijk geen oplossing voor. Je gaat er gewoon dood aan.”

10 jaar of langer
Voor Jelle blijft het dus nog even spannend hoe het uit gaat pakken. Deze zomer start hij met verdere behandeling door chemo en bestraling. “En dan hoop ik het toch 5 of 10 jaar te kunnen rekken”, zegt hij. “Of nog langer”, vult z’n vrouw glimlachend aan.