“Als ik aan mijn broer Andy denk, denk ik aan de woorden loyaal, bedachtzaam, zorgzaam, trouw, sociaal, gezellig, levenslustig en sportief. Gewoon een ontzettende lieve vent die goed nadacht voordat hij ergens een beslissing over nam en veel oog had voor anderen. Andy was ook heel sportief, hij tenniste, hockeyde en was een langeafstandsloper. Dit laatste deed hij niet alleen voor zijn eigen plezier, maar ook voor het goede doel. En hij sponsorde bijvoorbeeld ook een leerling in Nepal. Je kunt wel zeggen dat hij maatschappelijk betrokken was.

We zijn geboren in Soerabaja, Indonesië en nadat onze moeder was overleden zijn we met mijn vader naar Nederland gekomen. We waren nog heel jong en het was een ontzettend verdrietige en moeilijke tijd. We waren ineens met z’n drieën, in een vreemd land en moesten onze weg vinden.

Omdat Andy in Den Bosch woonde en ik naar Amsterdam verhuisde, ontstond er fysieke afstand, maar we zijn altijd goed met elkaar geweest. Natuurlijk, we hadden onze meningsverschillen, maar we stonden voor elkaar klaar en zorgden voor elkaar. Nou ja, hij was vooral bezorgd over mij omdat ik vaker van baan wisselde en dat vond hij maar niets. Zelf heeft hij 26 jaar voor dezelfde werkgever gewerkt en dit typeert Andy helemaal.

Mijn broer had een rijk sociaal leven en kon ontzettend genieten van zijn vrienden, gezellige dingen ondernemen, vooral ook op het sportieve vlak. Ik denk dat hij geliefd was omdat hij heel trouw was in zijn vriendschappen en heel attent was. Er was geen verjaardag die hij vergat. Een van de laatste dingen die hij met zijn vrienden heeft ondernomen was een skivakantie naar Oostenrijk, in december vorig jaar. Hij kwam terug met griep.

Nu, achteraf, realiseer ik me dat hij er op een carnavalsfoto niet zo goed uitzag. Misschien te weinig weerstand had. Maar hij was goed hersteld van zijn griep toen hij terugkwam uit Oostenrijk. Begin maart voelde hij zich niet lekker en Andy, die nóóit iets had en zelden bij de huisarts kwam, werd ziek. Half maart werd hij zo ziek, dat hij niet kon werken. Hij kreeg nog een antibioticakuur die hij niet binnen kon houden en vanaf dat moment ging het achteruit.

Op 2 april nam Andy contact op met de huisartsenpost omdat het echt slecht met hem ging. Hij werd acuut opgenomen. Andy leek met kleine stapjes vooruit te gaan, was aanspreekbaar, maar ondertussen bleek hij een longontsteking, een klaplong en een longembolie te hebben: zijn longen waren binnen een paar weken compleet beschadigd. De venijnigheid van het coronavirus is echt ongelofelijk. Op de laatste dag mocht een klein handje naasten bij hem op bezoek. Het ziekenhuis was stil, screening bij de hoofdingang, anderhalve meter afstand, bescherming die we aan moesten en andere maatregelen die horen bij coronatijd.

Andy heeft tien dagen in het ziekenhuis gelegen en hij wist dat hij het niet ging redden. Hij gaf ook aan dat hij geen ‘keerpunt’ zag. Heel letterlijk zei hij: ‘Het lukt me niet, het lukt me echt niet, ik kom gewoon die berg niet op’. In tegenstelling tot veel andere patiënten heeft Andy niet aan de beademing gelegen, maar kreeg hij zuurstof toegediend door een zuurstofmasker. Hierdoor hebben we tot op het laatst contact met hem gehad, met hem kunnen praten, ook over zijn afscheid en zijn wensen.

Op eerste paasdag, zondag 12 april, is Andy overleden. Het is niet te bevatten hoe snel het allemaal is gegaan. Maar we hebben op een prachtige manier afscheid van hem genomen.

Singer-songwriter Stephanie Struijk, die hij bewonderde, was erbij en heeft voor hem gezongen. Dat was een van zijn wensen. En door een oproep op Facebook, lukte het om 750 rozen in te zamelen, rozen als ‘symbool van aanwezigheid’. Die zijn later bezorgd bij verzorgingshuis Annenborch in Rosmalen, voor alle bewoners. Dat was zijn andere wens. Het is zo fijn dat we dit voor hem hebben kunnen doen.

Andy verdient het dat dit verhaal wordt verteld. Lief broertje, ik denk aan jouw laatste woorden: ‘Till we meet again’.”

Persoonlijk contact
Omroep Brabant heeft met alle nabestaanden die een eerbetoon (willen) brengen aan hun overleden geliefde persoonlijk contact. Veel van hen laten weten dat de hommage echt troost biedt. Wil je ook zo’n hommage brengen, klik dan hier om een mail te sturen naar onze redacteur Jacky Goossens. Zij neemt contact met je op en zorgt samen met jou voor een mooi eerbetoon.

Klik op de afbeelding hieronder om meer verhalen uit de gedenkhoek te lezen.