Bekijk hier het portret van Ad Adriaanse

Ad overleed aan de gevolgen van corona. “Het is allemaal vrij snel gegaan. Mijn vader heeft tot het laatst toe gewerkt en hij heeft geen pijn geleden. Hij was hier nog iedere dag en geen vijf maar zes dagen in de week. Er zijn nog zoveel dingen die ik had willen vragen of zeggen, maar dat kon niet meer. Het is pijnlijk dat we geen 'houdoe' meer konden zeggen”, vertelt Henk Adriaanse, die het bedrijf van zijn vader ruim twintig jaar geleden overnam.

Als ondernemer ontfermde hij zich over zijn personeel. Hij dronk het liefst ‘arbeiderskoffie’ in de chauffeurskantine en hij hielp jonge mensen hogerop te komen. Maar Ad was ook de drijvende kracht achter het verenigingsleven. 'De grootste vrijwilliger van ‘t Fèr', zo omschrijft één van zijn bekenden hem.

Hij spande zich in voor het Veers Erfgoed, waarbij hij er voor zorgde dat de vervallen Kiosk op het Heereplein gerestaureerd werd. Hij zat bij het Oranjecomité en carnavalsvereniging De Reutefleutes. Kortom bij alles wat er in het dorp gebeurde, was Ad wel op de één of andere manier betrokken.

“Hij was een mensenmens, dat veel meer deed dan wij tot nu toe dachten. Als er iets geregeld moest worden dan deed hij dat. Hij was actief voor de gemeenschap, maar hij hielp ook mensen persoonlijk. Wij wisten lang niet alles, want daar sprak hij niet over. Hij deed het gewoon. Dat is maar goed ook, anders zou mijn moeder er misschien een stokje voor hebben gestoken”, vertelt zijn zoon Henk.

Ad Adriaanse bedacht begin jaren tachtig de Veerse Dag. “Hij wilde Raamsdonksveer op de kaart zetten. Hij wilde de verenigingen en muziekgezelschappen een podium geven”, legt goede vriend Henri Verhagen uit. De braderie groeide uit tot één van de grootste evenementen in de regio. De bedenker bleef zelf al die jaren het liefst buiten de schijnwerpers.

Op zaterdagmorgen was hij in alle vroegte in de weer als marktmeester. Met een stoepkrijt in de hand gaf hij aan waar de marktlieden moesten staan. Als de eerste bezoekers kwamen, was Ad weer weg. Want Ad hield van gezelligheid, maar zijn bescheidenheid was zijn kracht.

“Het is zo jammer, dat hij niet het afscheid heeft gekregen dat hij verdiende. Dat kon niet vanwege de coronamaatregelen. Ik ben ervan overtuigd dat er honderden Verenaren op zijn afscheid zouden zijn geweest. Dat is heel verdrietig, natuurlijk voor zijn vrouw en zijn kinderen maar ook voor Raamsdonksveer. Het is nog heel onwerkelijk, we missen een prachtig mens”, zegt Henri Verhagen.

De dag na zijn overlijden stond molen De Onvermoeide in het dorp in rouwstand. Henk: “Dat gebeurt zelden en dat zegt toch wel iets. We hadden hem er graag nog wat jaartjes bij gehad en zonder corona was dat ook vast gelukt. Maar het mocht niet zo zijn. Gelukkig zijn er hele mooie herinneringen van mensen op wie hij diepe indruk heeft gemaakt. Ik denk dat iedereen een voorbeeld aan hem kan nemen.”

Vanaf 25 mei zendt Omroep Brabant vijf dagen lang de serie 'Ze Worden Gemist' uit. Een reeks portretten van mensen die een bijzondere rol vervulden in hun gemeenschap, maar overleden aan het coronavirus.