Zelf heeft ze haar pyjama nog aan en ook de kinderen mogen wel uitslapen. Het is laat geworden dinsdagavond. Pas rond middernacht werd de commandopost weer afgebouwd. Het vuur in de Deurnese Peel was weer eens opgelaaid. “We worden er wel een beetje moe van”, vertelt ze. “Vooral omdat de brandweer er zo slecht bij kan.”

Ook buurman Toon Daniëls is er wel klaar mee. “We hebben elke dag wel last van de rook. En dan is het makkelijk om te zeggen: ‘Sluit deuren en ramen’, maar op een gegeven moment is het gewoon niet leuk meer.”

Doordat de brand nog smeult in slecht begaanbaar gebied, is het lastig te bestrijden. “De eerste keer dat de brandweer hier kwam, stonden ze met een kaartje in de hand te kijken waar ze het gebied in konden”, vertelt Trijsje.

Trijsje en andere buurtbewoners wijzen met een vinger naar Staatsbosbeheer. “Die hebben alleen maar aan de natuur gedacht, en zijn de mensen vergeten,” zeg Trijsje. Daar sluit buurman Toon zich bij aan: “Ze houden er gewoon geen rekening mee dat een brand snel gedoofd moet worden”, zegt hij. “Er zijn bijvoorbeeld sloten gegraven waardoor paden niet meer toegankelijk zijn. Dat is mooi voor de natuur, maar bij een brand komen ze zichzelf nu tegen.”

De brandweer geeft juist aan goed met Staatsbosbeheer samen te werken en dagelijks te overleggen over de beste manier om de nog altijd smeulende brand aan te pakken.

Ondertussen blijft de rookoverlast groot. Ook dinsdagavond weer werd aan de omwonenden gevraagd na te denken of ze in hun huis wilden blijven of toch liever elders zouden overnachten. Van de vijf huizen aan de Soemeersingel is één buurman naar het dorp vertrokken. De rest bleef.

Toon is al eens eerder geëvacueerd geweest, op 21 april. Dat wil hij niet nog eens meemaken. “Dan is het maar afwachten wat er gebeurt in zo’n nacht. Ik heb me voorgenomen dat ik voortaan bij het huis blijf. Dan hoef ik de huisdieren ook niet alleen te laten.” Al heeft Trijsje wel de ramen open gezet: “De stank kwam toch weer naar binnen.”