Jos moet zijn spierkracht echt weer helemaal opnieuw opbouwen. Twee keer per week komt de fysiotherapeut. En elke dag doet hij zelf oefeningen. “Als ik vijf meter heb gelopen, moet ik even gaan zitten. Maar dan kan ik daarna al dertig meter lopen”, vertelt hij. “Ik moet alleen steeds even op gang komen.”

Blij is Jos dat hij nu steeds meer zelf kan. Zo gaat het slikken, eten en drinken inmiddels goed. En ook het praten gaat steeds beter. Dat was in het begin allemaal nog even lastig omdat hij op de ic weken aan de beademing lag en dus een buis in zijn keel had gehad.

'Intens moe'
Pijn heeft Jos eigenlijk niet gehad, zo vertelt hij. Wel is hij ‘intens moe’ geweest. Volgens de doktoren kost het hem nog zeker een jaar om te herstellen. Maar dat het helemaal goed komt, daarin heeft hij alle vertrouwen. Vertrouwen dat hij ook in het ziekenhuis steeds heeft gehad. “Twijfel of angst heb ik eigenlijk niet gekend. Ook ben ik niet neerslachtig geweest.”

“Ik ben gelovig dus ik vertrouw op Jezus. Hij houdt mijn hand vast en dat geeft rust. Dat zeg ik ook steeds tegen de doktoren wanneer zij tegen mij zeggen dat ze iets zien wat eigenlijk niet kan.“

Veel steun
Aan zijn geloofsgemeenschap, de Evangelische Gemeente De Lichtstad, heeft Jos veel steun gehad. Toen hij thuiskwam uit het ziekenhuis stonden zo’n dertig leden van de gemeenschap hem en zijn vrouw Yvonne op te wachten. Ze hadden een spandoek opgehangen met daarop de tekst: 'We love you Jos - Gods Wonder, Halleluja'. Sowieso geeft de kerk hem steun. Zo volgt hij bijvoorbeeld ook de wekelijkse samenkomsten via de livestream.

Van de weken dat hij in coma lag, kan hij zich eigenlijk weinig herinneren. “Ik moet heel heftig hebben gedroomd, maar daarvan weet ik gelukkig bijna niks meer. Ik herinner me alleen dat ik twee keer heb gedroomd dat ik op zijn kop in een helikopter hing. Dat moet op het moment zijn geweest dat ze me op de ic op mijn buik hebben gedraaid. Dat is namelijk twee keer gebeurd.”

'Heb geduld'
Nu is het dus een kwestie van lang revalideren. “Heb geduld, hebben ze me in het ziekenhuis op het hart gedrukt. En dat heb ik zeker. Ik ben gewoon blij met elk stapje vooruit, hoe klein soms ook.”

Lees alles over het coronavirus op onze speciale themapagina.

LEES OOK: Jos (62) ligt al zes weken op de intensive care met corona maar mag er nu bijna af: 'Een wonder'