“Ons pa en ons ma woonden nog maar amper twee maanden in verzorgingshuis Odendael, toen de coronacrisis uitbrak. Ik was op 14 maart bij ze op bezoek en ons pa was wat verkouden. Ik zei nog: ‘als het maar geen corona is’. Toen op 15 maart de deuren van het verzorgingshuis dicht gingen, was dat het begin van een slechte film: we konden alleen maar toekijken en niets meer doen.

Op 19 maart kreeg ons pap koorts en op 21 maart werd hij opgenomen in het Catharina Ziekenhuis. Binnen een uur belde het ziekenhuis ons dat we moesten komen. Ons ma mocht en kon niet mee omdat het verzorgingshuis op slot zat. In het ziekenhuis aangekomen, vertelden ze ons dat het snel zou kunnen gaan en daar kregen ze gelijk in want ons pa is op 23 maart overleden.

In de dagen daarna werd ons mam ook ziek waardoor ze helaas geen afscheid meer van hem heeft kunnen nemen en ook niet bij de begrafenis kon zijn. De artsen vertelden ons dat we er rekening mee moesten houden dat zij het ook niet zou redden. Onvoorstelbaar! Maar als door een wonder is ze beter geworden en heeft ze de begrafenis van ons pap later op video terug kunnen zien.

Ons pap trouwde in 1965 met ons mam en nam in datzelfde jaar het boerenbedrijf van zijn vader over. Ze hebben altijd hard gewerkt en er samen een modern bedrijf van gemaakt. Tijd voor vakanties was er niet, maar dat werd voor ons, hun drie kinderen, ruimschoots goedgemaakt door de dagjes uit naar de Beekse Bergen en de Bergen in Wanroij. Die uitjes, met steevast broodjes en chocolademelk, waren voor ons al een hele belevenis. De boerderij was niet alleen werk voor ons pa, het was zijn grote hobby. Ook nadat hij het bedrijf in 1997 aan mijn broer had overgedragen, was hij er nog vrijwel dagelijks te vinden. Daar kon hij zo van genieten, net als van gezellige dingen doen met ons mam zoals fietsen, Rummikub, buurten en weekendjes weg.

Ons pap was een opgeruimd mens. Hij had altijd goeie zin, buurtte met iedereen en hield wel van een grap. Zo had hij voor veel mensen een bijnaam. De afgelopen jaren leverde hij in qua gezondheid en was hij meer aan huis gekluisterd. Daarom is de verhuizing naar het verzorgingshuis in januari van dit jaar, ondanks dat hij liever niet wilde, toch goed geweest. Hij kon weer buurten met andere bewoners en ging zelfs fitnessen. We keken uit naar het voorjaar, samen lekker buiten op de duofiets en een pilsje drinken op het terras. Helaas mocht dat niet zo zijn.

We weten dat ons pap een mooi leven heeft gehad en gelukkig zijn we tot het einde bij hem geweest. Maar dat het zo snel is gegaan, is nog steeds niet te bevatten, wat een killer die corona. We gaan hem op een mooie manier herdenken met familie en vrienden. Als het weer kan.”

Persoonlijk contact
Omroep Brabant heeft met alle nabestaanden die een eerbetoon (willen) brengen aan hun overleden geliefde persoonlijk contact. Veel van hen laten weten dat het ze echt troost biedt. Wil je ook zo’n hommage brengen, klik dan hier om een mail te sturen naar onze redacteur Jacky Goossens. Zij neemt contact met je op en zorgt samen met jou voor een mooi eerbetoon.

Klik op de afbeelding hieronder om meer verhalen uit de gedenkhoek te lezen.